Samotność nie kojarzy się z niczym dobrym, szczególnie gdy nie zależy od nas, a od splotu pewnych okoliczności. O ile chcemy choć na chwilę uciec od gwaru, pędu codzienności i wyjeżdżamy czy zaszywamy się sami w innym miejscu, zyskujemy na niej. Dzięki chwili samotności możemy w spokoju zresetować myśli i złapać oddech.
Jednak gdy ten stan się przeciąga, a my nawet w tłumie nie znajdujemy dla siebie miejsca, odczuwamy pustkę. Bo samotność to nie tylko brak partnera na życie, ale i nieumiejętność odnalezienia się wśród osób, które nas otaczają. Tak naprawdę liczy się nie tyle ilość relacji społecznych, ile ich jakość i zadowolenie, jaki powodują.
Samotność to nie tylko dyskomfort emocjonalny, poczucie pustki, namacalnego braku, ale i negatywny wpływ na zdrowie, którego nie można bagatelizować. Samotność jest częsta, ale niewielu ludzi zdaje sobie sprawę jak dramatyczny ma na nas wpływ.
8 rzeczy, które sprawią, że inaczej spojrzysz na samotność:
1. Samotność do pary
Samotność, poczucie odosobnienia, izolacji, może doskwierać nie tylko tym, którzy nie mają nikogo bliskiego. W badaniu, któremu poddano przez 6 lat ponad 1600 osób w wieku powyżej 60 roku życia, aż 63% osób, które czuło się samotnie, było w związku małżeńskim lub partnerskim. Samotność to nie zupełny brak towarzystwa, ale subiektywne postrzeganie jakości związków z ludźmi. Samotność to nie fizyczne, ale emocjonalnie i społecznie izolowanie.
2. Samotność zmienia obraz związku
Osoby samotne w relacjach z partnerem, mają tendencję do umniejszania wartość swojego związku. To często powoduje, że samotni ludzie wycofują się jeszcze bardziej od tych, którzy mogliby zmniejszyć ich samotność.
3. Samotność stygmatyzuje
Przyklejona łatka osoby samotnej sprawia, że jesteśmy postrzegani mniej pozytywnie od tych niesamotnych, a w dodatku spycha na margines życia społecznego. Jedno z badań przeprowadzonych w tej materii pokazało, że przez 6 miesięcy obserwacji, samotne osoby były sukcesywnie spychane na peryferia sieci społecznościowych.
Fot. iStock / francescoch
4. Samotność zwiększa ryzyko wcześniejszej śmierci
Przeprowadzono także badanie w 44 różnych krajach, które objęło prawie 45 tysięcy dorosłych w wieku 45 lat i więcej, które cierpiały na choroby serca. Około 19% wszystkich osób badanych żyło samotnie. Osoby w wieku od 45 do 65 roku życia, mieszkające samotnie, miały o 24% większe prawdopodobieństwo na to, że umrą w trakcie badania, niż osoby żyjące ze współmałżonkami, czy współlokatorami. Wśród nich, poza chorobami układu sercowo-naczyniowego, były także osoby cierpiące również na cukrzycę typu 2. W tym przypadku ryzyko śmierci wzrastało aż o około 40%. Osoby samotne nie dbają o siebie tak, jak pozostające w związkach.
5. Samotność obniża sprawność układu odpornościowego
Stres wynikający z samotności wpływa negatywnie na działanie układu odpornościowego. Gdy działa on mniej efektywnie, zwiększa ryzyko zapadnięcia na wiele różnych chorób i dolegliwości. Już kilka tygodni samotności wystarczyło, by obniżyć odporność. Zaobserwowano to na przykładzie studentów pierwszego roku, gdy samotni mieli gorsze reakcje na sezonową szczepionkę przeciw grypie, niż studenci, którzy nie czuli się osamotnieni.
6. Samotność zwielokrotnia reakcję ciała na stres
Emocje i izolacja, jakie towarzyszą samotności, zwiększają ciśnienie krwi i poziom cholesterolu. To z kolei aktywuje naszą fizyczną i psychiczną reakcję na stres, który jeśli występując przewlekle, staje się zabójczy dla nas.
7. Samotność zwiększa ryzyko wystąpienia chorób
Samotność jest poważnym czynnikiem ryzyka dla zdrowia i długości życia, podobnie jak palenie papierosów. Izolacja społeczna sprzyja wszelkim chorobom neurodegeneracyjnym, takim jak np. choroba Alzheimera u starszych osób czy różne zaburzenia psychiczne u młodszych. Statystyki pokazują również, że osoby po zawale, żyjące samotnie, niemal prawie dwukrotnie częściej w ciągu kolejnych sześciu miesięcy doświadczają kolejnego zawału. Stres jest poważnym czynnikiem rozwoju dolegliwości sercowych.
8. Samotność potęguje odczuwanie zimna
Badania pokazały, że na wspomnienie czasu, kiedy badani czuli się samotni, temperaturę w pomieszczeniu określali jako znacząco chłodniejszą. Nawet ich faktyczna temperatura skóry obniżyła się. Może to wynikać z dalekiej przeszłości, gdy wykluczenie z plemienia, oznaczało bycie poza wspierającą grupą i ciepłym paleniskiem.
Specjaliści szacują, że ponad 40% z nas będzie odczuwało samotność w którymś momencie swojego życia.
źródło: emocje.pro, www.punktzdrowia.pl
