Jak się podnieść z najtrudniejszego upadku? Trudno o jedną, uniwersalną receptę, gdy dla każdego życiowa „trauma” oznacza coś innego. Pierwotne znaczenie tego słowa, każe nam dziś rozumieć traumę jako rany fizyczne, psychiczne i emocjonalne, powstałe na skutek wyjątkowo trudnych doświadczeń. Wszystko to, co zakłóca nasze codzienne funkcjonowanie. Jak to ujął David Morris:” „Trauma jest jak przebłysk, który mówi nam, że miłość jest niemożliwa, że spokój jest iluzją.”
Zaburzenia stresowe, pourazowe (PTSD) jest formą psychologicznej traumy, najczęściej związaną z przemocą. Najczęstsze ich objawy, u dorosłych, obejmują: wspomnienia, koszmary senne, przerażające myśli, emocjonalne drętwienie, depresję, zaburzenia snu, napady agresji/złości i nadciśnienie tętnicze.
Niezależnie od rodzaju doświadczonego przez nas urazu, istnieją sposoby, aby sobie z nim poradzić. Można odbudować swoje życie na nowo, można wyjść z traumy.
8 sposobów na odbudowanie życia po traumatycznych wydarzeniach
1. Świadomość, że przeszłość nie cię nie definiuje
Kiedy ktoś przeżywa traumę, wydarzenia z przeszłości „nawiedzają go”, powodując ból i cierpienie, „odgrzewane” jak za naciśnięciem guzika REPLAY. Stające nagle przed oczami akty przemocy, złe, straszne obrazy zabierają radość z życia, które mamy w chwili obecnej. Czujesz się coraz gorszy, coraz słabszy, stale bezbronny, tak jak WTEDY.
Pamiętaj: przeszłość nie określa tego, kim jesteś, choć twój mózg biegle odtwarza wydarzenia, od których tak mocno uzależniłeś swoje życie.
To, co musisz zrobić, to być obecnym TERAZ. Spróbuj medytacji, modlitwy, tego, co związanem z duchowością. Wszystkiego, co pozwoli ci koncentrować swój umysł na teraźniejszości. Jesteś w stanie to zrobić.
2. Przebaczenie – innym za dawne krzywdy, urazy i sobie
Jest to bardzo trudne, do momentu, w którym sobie uświadomisz, że nie trzeba przebaczać komuś, bo on na to zasługuje. Trzeba przebaczać, bo ty na to zasługujesz. Przebaczenie uwolni cię od gniewu i negatywnych emocji, zalewających twoje serce i umysł. Tu nie chodzi o nich, tylko o ciebie.
3. Miłość i troska – o samego siebie
Być dobrym dla siebie, to znaczy dbać o swój umysł i ciało. Praktykować to, co pozwoli ci zaspokoić potrzeby związane ze zdrowiem fizycznym i psychicznym – ćwiczenia, medytacja (ta przy PTSD ma naprawdę świetne efekty), zdrowe odżywianie naprawdę mają znaczenie.
4. Zamiana negatywnych wzorców myślowych na pozytywne i „uzdrowienie” przekonań
Jest to kolejny obszar, w którym medytacja może pomóc nam w radzeniu sobie z traumą. Pozytywne myślenie i mówienie na głos o pozytywnych rzeczach, zmniejsza ilość depresyjnych i negatywnych przekonań.
Praktyka jest stosunkowo prosta – cokolwiek negatywnego przychodzi ci do głowy– myśl i mów dokładnie odwrotnie. Może to zająć trochę czasu i pracy, ale przynosi zaskakujące efekty.
5. Małe kroki, subtelne zmiany
„Podróż tysiąca mil, zaczyna się od pierwszego kroku” – powiedział Konfucjusz. Powiedzmy to wyraźnie: przy tak głębokich urazach, proces gojenia ran nie następuje szybko. Trzeba stale pamiętać, żeby być dla siebie cierpliwym i łagodnym, wyrozumiałym, a jednocześnie nie hamować procesu rozwoju.
6. Nauka zaufania – od początku
Traumatyczne wydarzenia często sprawiają, że niezwykle trudno jest nam ponownie zaufać życiu. Dzieje się tak dlatego, że nie pojmujemy go jako procesu, poprzez pryzmat doświadczeń, ale skupiamy się na krzywdach wyrządzonych nam przez innych, określonych ludzi. Jeśli ktoś cię skrzywdzi, trudniej jest ci ufać ludziom jako ogółowi. Zrób wszystko by ominąć to ograniczenie – wiara i zaufanie do ludzi i życia jest nam niezbędne.
7. Tworzenie pozytywnego kręgu
Otaczaj się ludźmi, którzy mają na ciebie dobry, pozytywny wpływ i motywują do uzdrowienia, do rozpoczęcia nowego życia. Pozbywaj się ze swojego otoczenia tych, którzy sprawiają, że wyjście z traumy jest trudne, tych, którzy „trzymają” cię w bolesnej przeszłości
8. Świadomość, że trauma jest jedynie jednym z wielu życiowych doświadczeń
Cierpienie może być częścią naszego życiowego doświadczenia, jeśli tak zadecydujemy. I, jak z większości doświadczeń, można z niego uczyć się i inspirować do zmian. Jasne, nie poczujesz tego od razu. Z czasem dopiero, kiedy staniesz się silniejszy, odważniejszy, zrozumiesz, że najważniejsze jest to, jak ty sam postrzegasz swoją traumę.
Źródło: powerofpositivity.com
