„Ona to jest silna psychicznie” – mówimy o koleżance, która potrafi funkcjonować w stresie, w sytuacji, kiedy my już dawno byśmy nie dali sobie rady z napięciem.
„Ona się ciągle śmieje, jest silna” – kwitujemy, gdy widzimy znajomą, która pomimo zawirowań życiowych wygląda, jakby cały czas była szczęśliwa i widziała szklankę do połowy pełną.
Nie podano gotowego i łatwego przepisu na to, jak zbudować swoją siłę psychiczną. Za to krąży wśród nas wiele błędnych przekonań mówiących o tym, czym jest ta moc.
Pięć największych mitów na temat siły psychicznej
Mit pierwszy: Ludzie są albo silni mentalnie, albo słabi
Taki podział nie istnieje. Nie ma ludzi psychicznie słabych, bo każdy z nas ma jakąś siłę i tylko od nas zależy, jak będziemy nad nią pracować, czy zechcemy ją rozwijać i ćwiczyć, co oczywiście (tak jak na siłowni) wymaga niemałego wysiłku.
Tak jak fizycznie ktoś może mieć silniejsze ręce od nóg lub prawą rękę mocniejszą od lewej, tak samo dzieje się w różnych obszarach naszej siły psychicznej. Przykładowo ktoś, kto potrafi kontrolować swoje emocje w większości sytuacji, to jednak nie radzi sobie w relacjach z toksycznymi ludźmi. Zwrócenie uwagi na nasze mocne jak i słabe strony pozwoli nam je rozwijać i poprawić naszą ogólną kondycję psychiczną.
Mit drugi: Osoby silne psychicznie myślą pozytywnie
Budowanie mentalnej siły nie oznacza, że należy zacząć spodziewać się wielkich rzeczy, które mają się wydarzyć lub że należy skupiać swoją uwagę tylko na szczęśliwych myślach. W rzeczywistości pozytywne myślenie w nadmiarze może być tak samo szkodliwe, jak myślenie zbyt negatywne. Siła psychiczna polega na uczeniu się myślenia racjonalnego i realistycznego.
Przecież wiemy o tym, że nasze myśli nie zawsze są prawdziwe. Kiedy czujemy się źle, nasze myśli mogą być przesadnie negatywne. Z drugiej strony, gdy jesteśmy bardzo zadowoleni, stajemy się bardziej skłonni do przeceniania siebie i naszych możliwości.
Rozwój siły umysłowej zwiększa naszą zdolność do oceny naszych myśli i tworzenia bardziej realistycznych monologów wewnętrznych.
Mit trzeci: Silni psychicznie nie okazują słabości
Bycie silnym psychicznie nie oznacza, że nie powinieneś płakać na pogrzebach, ani nie wzruszać się nad cudownym noworodkiem tylko dlatego, żeby wydawać się innym twardym. Zamiast tłumić emocje, zwiększajmy naszą świadomość.
Siła psychiczna to podejmowanie ważnych życiowych decyzji, kiedy jesteśmy w stanie kontrolować nasze emocje. Chodzi o to, by nie pozwolić, aby emocje nas kontrolowały, decydowały za nas. Silni mentalnie ludzie potrafią rozpoznać, kiedy ich uczucia mogą doprowadzić do niezdrowego zachowania i podejmują efektywne działania, by zapanować i regulować swoimi emocjami.
Mit czwarty: Siła psychiczna wyklucza chorobę psychiczną czy zaburzenia
Kiedy mówimy o kimś, że jest okazem zdrowia, to automatycznie wykluczamy, że na coś choruje, że ma jakieś zdrowotne problemy. Podobnie dzieje się w przypadku, gdy myślimy o ludziach silnych psychicznie. Tymczasem każdy z nas ma zdolność budowania siły psychicznej niezależnie od tego, czy cierpi na depresję, ADHD, czy ma jakiś innych problem ze swoim zdrowiem psychicznym.
Oczywiście nie zmienia to faktu, że te kłopoty mogą powodować dodatkowe trudności w budowaniu siły mentalnej. Osoba z depresją może doświadczać bardziej negatywnych myśli niż inni, ale to nie znaczy, że nie może być psychicznie silna.
Ludzie z chorobą psychiczną nie są psychicznie słabi. W rzeczywistości wielu z nich jest niezwykle silnych. I, podobnie jak wszyscy inni, mają zdolność do tworzenia pozytywnych zmian w ich życiu.
Mit piąty: Siła psychiczna to jedynie współczesna moda
Ktoś może tak twierdzić, bo nigdy wcześniej nie słyszał o tym, że nie tylko nad siłą fizyczną powinniśmy pracować. „To bzdury wymyślone przez współczesnych terapeutów” – usłyszałam. Tymczasem trening siły mentalnej, jak regulować swoje myśli, zarządzać emocjami pojawił się już w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku.
Jeśli chcesz być zdrowym fizycznie, musisz mieć zdrowe nawyki. Podobnie z siłą psychiczną ona też wymaga zdrowych nawyków, jak chociażby praktykowanie wdzięczności, a z drugiej strony należy zrezygnować z tych niezdrowych – jak rezygnacja z porażki.
źródło: Psychology Today
