Nocny wypoczynek jest bardzo istotny dla prawidłowego rozwoju dziecka. Jeżeli Twoja pociecha trudno zasypia albo często wybudza się w nocy, musisz zastanowić się nad możliwymi przyczynami zaburzeń snu. Twoja opinia może pomóc poradzić sobie z problemem bezsenności u małego domownika, a nawet ułatwić postawienie diagnozy i zaplanowanie leczenia. Co musisz wiedzieć o zaburzeniach snu u dzieci?
Ile godzin snu potrzebuje dziecko zależnie od wieku?
Czas potrzebny na nocną regenerację zależy przede wszystkim od wieku dziecka. To szczególnie ważna wiedza, jeżeli zastanawiasz się, czy Twoja pociecha nie śpi za krótko. W przypadku najmłodszych szkrabów pod uwagę bierze się łączny czas snu w trakcie doby, tzn. nocny wypoczynek i drzemki w ciągu dnia.
Niemowlę w wieku od 4 do 12 miesięcy powinno każdego dnia przesypiać od 12 do 16 godzin. Smyki w wieku od roku do dwóch lat śpią trochę krócej – 11 do 14 godzin wypoczynku dziennie pozwala im na pełną regenerację. Przedszkolaki (trzy-, cztero- i pięciolatki) powinny spać od 10 do 13 godzin dziennie łącznie z drzemkami. W wieku od 6 do 12 lat zdrowy nocny odpoczynek trwa od 9 do 12 godzin, a u nastolatków – od 8 do 10 godzin.
Chcesz wiedzieć więcej o długości snu i o przyczynach zaburzeń snu u dziecka? Informacje znajdziesz na: https://www.vitapku.pl/psychologia/ile-snu-potrzebuje-dziecko-w-zaleznosci-od-wieku-zalecenia.
Rodzaje zaburzeń snu u dzieci i ich objawy
Kłopot ze snem u dzieci wynika najczęściej z dolegliwości zdrowotnych, takich jak:
- Problemy z oddychaniem, które mogą być czasowe albo łatwe do usunięcia. To np. zatkanie nosa u przeziębionego dziecka lub niewłaściwe warunki w sypialni pociechy, np. zbyt wysoka temperatura, suche lub wilgotne powietrze, a nawet brak wietrzenia przez położeniem smyka do snu.
- Powiększenie migdałków (podniebiennych lub gardłowego) albo nieprawidłowa anatomia jamy gardłowo-nosowej. Powodują zaburzenia procesu oddychania, co przejawia się m.in. chrapaniem, trudnościami w nabieraniu powietrza i spaniem z otwartymi ustami.
- Przyczyny wynikające z etapu w rozwoju. Należą do nich ząbkowanie oraz kolki u niemowląt i roczniaków, a także wzrostowe bóle nóg i rąk u starszych dzieci.
- Schorzenia układu moczowego. Mogą powodować problemy z zaśnięciem i częste wybudzanie się, a nawet moczenie się.
- Alergie skórne. Utrudniają spokojne zaśnięcie.
- Zespół niespójnych nóg. Polega na poruszaniu nogami przez sen. Objawy ustępują wraz z przebudzeniem.
Innym rodzajem zaburzeń snu u dzieci są kłopoty natury emocjonalnej. Trudności z odnalezieniem się dziecka w grupie rówieśniczej, konflikty w rodzinie, nadmiar obowiązków czy problemy z nauką mogą wpłynąć negatywnie na nocne wyciszenie.
Zaburzenia snu typowe dla dzieciństwa to również:
- Lęki i koszmary senne. Warto wczytać się w sny pociechy i zastanowić, czy w otoczeniu dziecka nie pojawiają się treści (np. w grach, programach telewizyjnych czy bajkach), na które jest za małe. Maluch może wybudzać się z krzykiem albo zlany potem.
- Lunatykowanie. Występuje głównie u dzieci w wieku od 4 do 8 lat. Smyk przez sen chodzi po mieszkaniu, a rano nie pamięta nocnej wędrówki.
- Narkolepsja. To zaburzenie neurologiczne polegające na nagłych napadach snu w ciągu dnia, np. kiedy dziecko siedzi.
Jakie są skutki nieodpowiedniej ilości snu u dzieci?
Dziecko, które wypoczywa za krótko, najczęściej ma trudności z koncentracją i nieustannie czuje się zmęczone. Skutkiem może być też zmiana zachowania, apatia, a w dłuższej perspektywie – opóźnienie rozwoju psychomotorycznego i zaległości w nauce.
Zaburzenia snu u dziecka – jak je leczyć?
Do najczęstszych powodów zaburzeń dziecięcego snu należą przyczyny medyczne. Trzeba uważnie obserwować pociechę, a jeżeli problemy z zaśnięciem i spokojnym przespaniem nocy długo nie mijają, należy poprosić o pomoc lekarza. Pediatra oceni, czy przyczyną są konkretne czynniki chorobowe, które wymagają konsultacji ze specjalistami, albo zaleci wizytę u psychologa dziecięcego.
Zaburzenia snu u dziecka w każdym wieku mogą być konsekwencją kłopotów zdrowotnych albo emocjonalnych. Należy uważnie obserwować pociechę, a kiedy problem z zaśnięciem i spokojnym snem nie mija, konieczna jest wizyta u pediatry, który zadecyduje o leczeniu.
