Pieprzyki, znamiona, grudki, plamki… zmiany skórne występują powszechnie i większość z nich jest jedynie kosmetycznym defektem. Jednak, aby być pewnym, że nie rozwinie się z nich choroba nowotworowa, należy ich stan konsultować z lekarzem dermatologiem.
Zmianami skórnymi określamy wszystko, co nie jest prawidłową skórą i strukturą skóry. Najczęściej występującą formą zmian skórnych są znamiona barwnikowe, popularnie nazywane pieprzykami. Zazwyczaj ilość znamion zwiększa się wraz z wiekiem.
Pamiętajcie, że w profilaktyce nowotworowych chorób skóry najważniejsze są wizyty kontrolne u lekarza dermatologa i ochrona przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym.
A gdy już na naszej skórze pojawia się jakaś zmiana, czy powinniśmy szybko ją usunąć? O sposobie postępowania decyduje lekarz i przede wszystkim zależy to od charakteru zmiany, a te są bardzo różnorodne.
Jak usuwa się zmiany skórne?
Do wyboru są dwie metody – tradycyjne chirurgiczne wycięcie zmiany lub usunięcie jej za pomocą lasera.
Uwaga, funkcjonuje mit, że usuwanie laserowe zmian nie pozwala na pobranie materiału do badania histopatologicznego, to nieprawda. Wycinek do wykonania badania może być naprawdę niewielki – wielkości ziarnka maku. Bez obaw można pobrać fragment tkanki do przeprowadzenia badania a resztę zmiany usunąć mniej inwazyjną metodą laserową.
Do metody laserowego usunięcia zmian skórnych są kwalifikowani pacjenci, u których lekarz dermatolog wykluczył onkogenny charakter zmiany. Wszystkie pozostałe przypadki wymagają klasycznego postępowania chirurgicznego z zachowaniem odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa i wykonaniem badania histopatologicznego. W Centrum Zdrowej Skóry dysponujemy kadrą specjalistów z zakresu zarówno dermatologii jak i chirurgii plastycznej oraz możliwościami wykonania badania histopatologicznego, dzięki czemu w każdym przypadku pacjent, który do nas trafia otrzymuje kompleksową usługę.
Laserowe usuwanie zmian skórnych za pomocą lasera CO2 to szybka i bezbolesna metoda. Laser jest doskonałym narzędziem chirurgicznym znajdującym zastosowanie w dziedzinie dermatologii estetycznej. Bezkontaktowa praca lasera gwarantuje jeszcze większe bezpieczeństwo i zachowanie czystości operowanego pola. Wykonanie zabiegu tą metoda to również mniejsze krwawienie i szybszy powrót do normalnego funkcjonowania. Oczywiście istotną różnicą jest również wielkość śladu po usuwanej zmianie.
Za pomocą lasera CO2 możemy usunąć takie znamiona jak: włókniaki, naczyniaki rubinowe, brodawki wirusowe („kurzajki”), brodawki narządów płciowych (kłykciny kończyste), niektóre znamiona, niektóre blizny i inne narośla skórne.
https://www.youtube.com/watch?v=A8QEv9VSh1c
Skuteczność zabiegów z wykorzystaniem głowicy DyeVL została udowodniona klinicznie. Zabiegi są w pełni bezpieczne dla pacjentów, efektywne, praktycznie bezbolesne i nie wymagają okresu rekonwalescencji.
Kiedy najlepiej usuwać zmiany?
To bardzo często pojawiające się pytanie. Od czasu do czasu pojawiają się opinie na temat najlepszej pory roku na wykonanie tego typu zabiegu. Prawda jednak jest taka, że przeprowadzenie zabiegu nie jest w żaden sposób uzależnione od pory roku czy pogody, a każdy czas ma swoje zalety i wady. Na przykład zimą nasze ciało jest mniej narażone na promieniowanie słoneczne, co pomoże zminimalizować ślady po usunięciu zmian, ale nosimy grubą, ciężką odzież, która może łatwiej podrażniać skórę. Jeśli będziemy przestrzegać zaleceń lekarza, każda pora roku będzie odpowiednim momentem.
Rodzaje zmian skórnych:
1. Znamiona barwnikowe
Są wrodzonymi nieprawidłowościami skóry, ujawniającymi się w różnych okresach życia i ulegającym przeobrażeniom pod wpływem różnych czynników np.: hormonalnych, promieniowania UV.
- Znamiona barwnikowe naskórkowe
- Znamiona płaskie – w poziomie skóry, odgraniczone od otoczenia, nie powodują żadnych dolegliwości. Powiększają się wraz ze wzrostem dziecka. W przypadku przewlekłego drażnienia mogą być punktem wyjścia złośliwego nowotworu skóry – czerniaka. Zdarza się to jednak bardzo rzadko.
- Plamy soczewicowate – drobne, dobrze odgraniczone od otoczenia plamy barwy jasno lub ciemnobrunatnej. Są zwykle mnogie. Najczęściej zajmują tułów, pojawiają się w dzieciństwie. Przypominają piegi, ale są nieco większe. Plamy soczewicowate słoneczne oraz starcze pojawiają się pod wpływem przewlekłego działania promieni słonecznych lub w przebiegu PUVA – terapii, albo też u osób w starszym wieku, przeważnie o jasnej karnacji, trudno się opalających się.
- Znamiona barwnikowe komórkowe
- Znamiona błękitne – gładkie , nieowłosione znamię, z reguły małej średnicy, umiejscowione dość głęboko w skórze, zwykle na twarzy i kończynach. Przybierają barwę od jasnoniebieskiej do czarnej. Są bezpieczne.Odmiana wrodzona znamienia barwnikowego – ma zwykle bardzo duże wymiary, niekiedy nierównomierną, brodawkowatą powierzchnię, bywa owłosiona. Mimo iż te cechy uchodzą za bezpieczne, znamiona wrodzone często złośliwieją.
2. Rogowacenia (starcze i słoneczne)
Są to najczęściej mnogie zmiany barwy żółtobrunatnej, mające suchą, nierówną powierzchnię, ściśle przylegające do skóry. Leżą w poziomie skóry otaczającej lub są tylko w niewielkim stopniu wyniosłe. Powstają na podłożu przewlekłych uszkodzeń promieniami słonecznymi lub na podłożu skóry starczej. Umiejscowione są głównie na twarzy oraz innych okolicach odsłoniętych (np.: małżowiny uszne, grzbiety dłoni, przedramiona, podudzia). Występują głównie u osób powyżej 40 roku życia. Rogowacenie może stać się punktem wyjścia dla raków skóry.
3. Włókniaki
Należą do łagodnych nowotworów pochodzenia łącznotkankowego.
- Włókniaki miękkie – mają charakter wrodzony, jednakże mogą pojawić się w rozmaitym wieku. Są to guzki workowato zwisające, na ogół liczne, barwy skóry lub nieco ciemniejsze, brunatnawe. Umiejscowione są szczególnie często na szyi i karku, zwłaszcza u starszych kobiet. Charakterystyczne dla choroby Recklinghausena.
- Włókniaki twarde – są w istocie odczynem włóknistym, występują niezależnie od wieku. Zwykle pojedyncze , drobniejsze i częściej umiejscowione na kończynach. Pojawiają się w średnim i starszym wieku.
4. Tłuszczaki
Są to różnej wielkości guzki podskórnej tkanki tłuszczowej. Są ruchome w stosunku do podłoża. Często występują w wielu miejscach jednocześnie, najczęściej u kobiet w młodym lub średnim wieku i są wynikiem ogniskowych przerostów komórek tkanki tłuszczowej z wytworzeniem guzków lub guzów czasem o dużej powierzchni. Zmiany spotyka się głównie zatułowiu, karku, pośladkach, przedramionach i ramionach. Nie powodują zagrożenia onkologicznego, ale mogą rosnąć, powodować ucisk i dyskomfort.
5. Kaszaki
To torbiele naskórkowe. Powstają w wyniku zastoju wydzieliny w obrębie mieszków włosowych gruczołów łojowych. Składa się z torebki i wypełniającej ją białej kaszowatej treści o charakterystycznym nieprzyjemnym zapachu. Wielkość kaszaków może się wahać od kilku milimetrów do kilkunastu centymetrów. Lokalizacja jest bardzo różnorodna. Najczęściej umiejscowione są na skórze owłosionej głowy, plecach twarzy, na worku mosznowym. Zmiany mogą być duże. Skóra jest zmieniona zapalnie, czasami na szczycie stwierdza się czop przypominający zaskórnik.
6. Brodawki łojotokowe (starcze)
Zaliczane do znamion naskórkowych, są to w istocie łagodne nowotwory naskórkowe płaskie, wyniosłe, brodawkowate o kolorze skóry do brunatnych odcieni. Najczęściej umiejscowione na tułowiu, twarzy i grzbietach rąk. Pojawiają się w wieku dojrzałym i osób starszych. Wysiew bardzo licznych zmian na tułowiu może być niekiedy objawem nowotworów narządów wewnętrznych, a w części przypadków raków przewodu pokarmowego lub innych nowotworów.
7. Brodawki zwykłe
Są to grudki naskórkowe o nierównej powierzchni i wielkość 5-10 mm, zlokalizowane są najczęściej na skórze dłoni, na palcach rąk, na wałach paznokciowych, niekiedy pod płytką paznokciową. Związane są z infekcją HPV-2, a także HPV-4 i HPV-7.
8. Brodawki stóp
Są zlokalizowane na podeszwowej części stóp, mające szorstką powierzchnię i kolor skóry, mogące osiągnąć 1-2 cm wielkości. Są dwojakiego rodzaju: rozsiane, głębokie lub bardziej powierzchowne, zlewające się w skupiska tworząc tzw. brodawki mozaikowe. Brodawki głębokie często są bolesne i mogą utrudniać chodzenie. Czynnikiem wywołującym brodawki głębokie jest wirus HPV – 1, brodawki mozaikowe są wywołane przez HPV – 2.
9. Brodawki płaskie (brodawki młodociane)
Są lekko uwypuklone, o gładkiej powierzchni i wielkości kilku milimetrów, czasem przyjmują przebieg linijny w miejscu zadrapania. Występują na twarzy i grzbietowej powierzchni rąk, jako mnogie grudki o gładkiej powierzchni i szarej barwie. Patogeneza brodawek płaskich wiąże się z wirusami HPV-3, rzadziej HPV-10.
10. Brodawki przejściowe
Wykwity mające pewne cechy brodawek zwykłych i brodawek płaskich. Spotykane u chorych z obniżoną odpornością.
11. Ziarniniak naczyniowy
Naczyniak związany z nowotworzeniem naczyń włosowatych, wywołany urazem i/lub zakażeniem bakteryjnym. Guzek jest zazwyczaj pojedynczy, sino czerwony, o wilgotnej, łatwo krwawiącej powierzchni i uszypułowanej podstawie. Wykazuje szybki wzrost. Często pojawiają się u kobiet ciężarnych lub i jako powikłanie terapii doustną izotretinoiną. Najczęściej lokalizuje się na twarzy i rękach. Zmiana jest bolesna.
12. Kępki żółte (żółtaki)
Blado żółtawe zmiany grudkowe umiejscowione najczęściej w okolicach powiek, spotykanych najczęściej u ludzi w średnim lub starszym wieku. Najczęściej rozwijają się początkowo na powiekach górnych, zwykle nieco później dolnych, często są asymetryczne – większe po jednej ze stron. Zazwyczaj związane są z odkładaniem cholesterolu w skórze.
