Nasza kultura bardzo często idealizuje miłość. Uważamy to uczucie za najlepsze lekarstwo na „wszystko”. W filmach zdobycie upragnionej miłości to zazwyczaj ostateczny cel życia, finałowe rozwiązanie najtrudniejszych problemów, antidotum na życiowe potyczki. Znajdujesz miłość – wszystko zaczyna się układać. Zupełnie jakby miała magiczne właściwości.
Wierząc, że miłość „wystarczy”, zbyt często ignorujemy inne, podstawowe wartości, takie jak szacunek, pokora, zaangażowanie w relację z ludźmi, którzy są nam bliscy. Skoro ona rozwiąże każdy problem, po co martwić się ‘trudnymi” rzeczami?…
Tymczasem zdrowe relacje wymagają więcej niż samej, czystej emocji czy namiętności, która dosłownie zwala z nóg. Jeśli zrozumiemy, że w życiu i w naszym związku jest coś ważniejszego niż po prostu zakochanie, pojmiemy także, że sukces naszej relacji opiera się na głębszych i ważniejszych wartościach.
Trzy trudne prawdy o miłości
1. Miłość nie sprawi, że będziecie do siebie pasować
Tylko dlatego, że jesteś w kimś zakochany, nie stajesz się automatycznie dobrym partnerem, którym masz być przecież przez jak najdłuższy czas. Miłość jest emocjonalnym procesem, dopasowanie jest procesem logicznym. Można się zakochać w kimś, kto nie traktuje nas dobrze, kto sprawia, że czujemy się gorsi. W kimś, kto nas nie szanuje, kto ma inne ambicje lub życiowe cele sprzeczne z naszymi, filozoficzne przekonania lub światopoglądy, które kolidują z tym, jak my odczuwamy rzeczywistość. Potem przychodzi moment opamiętania i pytamy: „Kiedy to się zepsuło?”. Prawda jest taka, że się nie udało, zanim jeszcze się zaczęło .
Bo kiedy się z kimś spotykasz, kiedy szukasz partnera na całe życie, musisz używać nie tylko serca, ale i umysłu. Musisz wiedzieć, jakie on/ona wyznaje wartości, jak traktuje samego siebie, jak traktuje bliskich, czego pragnie i jaki ma światopogląd.
2. Miłość nie rozwiązuje problemów w naszych relacjach
Można być w sobie szaleńczo zakochanym, mieszkać w dwóch różnych miastach i codziennie zmagać się z problemami wynikającymi z tej odległości, frustracji, uprzedzeń, braku akceptacji dla naszego uczucia ze strony innych, bliskich osób. Można się kłócić przez telefon i wyznawać sobie na nowo miłość przy najbliższym spotkaniu w cztery oczy. Kiedy znowu jesteśmy razem, przekonujemy samych siebie, że żadne kłótnie nie mają znaczenia, że nasze uczucie pokona wszelkie trudności.
Ale tak naprawdę, miłość nie rozwiąże żadnego z tych problemów, które nas, podczas trwania związku, dzielą. Daje tylko chwilowe poczucie, że „możemy wszystko”. Żeby rozwiązać problem, trzeba podjąć decyzję.
3. Miłość nie zawsze jest warta poświęcenia się
Kiedy kochasz, często rezygnujesz z własnych potrzeb, bo wydaje ci się, że tylko w ten sposób możesz być najlepszym partnerem dla bliskiej osoby. Nie zastanawiasz się nad tym, czy warto – to się dzieje naturalnie. Jeśli poświęcenie – czasu, wysiłku, jakichś pragnień jest obopólne i dobrowolne, związek się rozwija, miłość staje się wspaniała.
Ale jeśli poświęcasz szacunek do samego siebie, godność, ciało (robisz coś wbrew sobie), cele życiowe, po to, aby z kimś być, ta sama miłość staje się problematyczna. Relacja ma w jakiś sposób cię uzupełniać, a nie „uszkadzać”. Jeśli tolerujemy niegrzeczne lub obraźliwe w stosunku do nas zachowanie, to pozwalamy naszej miłości by nas niszczyła, zaprzeczamy temu, kim naprawdę jesteśmy.
Idealizowanie miłości sprawia, że stajemy się zakładnikami nierealistycznych oczekiwań co do tego, czym ona jest i co może w naszym życiu zmienić. Jedyny sposób, w jaki możesz w pełni cieszyć się miłością, to zrobić coś ważniejszego w życiu niż miłość.
W ciągu całego życia możesz się zakochać wiele razy. Możesz pokochać ludzi, którzy są dla ciebie dobrzy i ludzi, którzy cię krzywdzą. Możesz się zakochać w sposób „zdrowy” lub toksyczny. Możesz być zakochany, kiedy jesteś młody i kiedy nadchodzi życiowa jesień. Miłość nie jest wyjątkowa. Miłość nie jest rzadka. Ale wyjątkowy jest twój szacunek do siebie samego i innych, twoja godność, zaufanie, jakim obdarzasz innych. Miłość jest wspaniała. Miłość jest konieczna. Miłość jest piękna. Ale miłość nie wystarczy.
Na podstawie: markmanson.net
