Miłość własna jest trudnym procesem do przejścia. Nie tylko dlatego, że wymaga czasu, cierpliwości i czułości, ale także dlatego, że zawiera w sobie element wstydu, który wydaje się rosnąć w nas, gdy nie możemy tej miłości w sobie znaleźć. Nieustannie sprzedaje się nam ideę miłości własnej – jest nam przekazywana w mediach społecznościowych, w reklamach, w muzyce, którą słyszymy i w programach, które oglądamy. Świat nieustannie mówi: „Po prostu kochaj siebie”, więc kiedy nie możemy lub kiedy jest to trudne, czujemy się smutne lub winne, że nie jesteśmy w stanie tego osiągnąć.
Prawda jest taka, że wszyscy kiedyś zostaliśmy zranieni i każdy z nas ma doświadczenia, które mogą powodować przekonanie, że… niełatwo nas kochać. To normalne i ludzkie, że oddalamy się od samych siebie, spychamy na koniec kolejki potrzeb, że nie słuchamy intuicji i serca. To ludzkie i trzeba z tym żyć. Ale jak to przewalczyć?
Mamy kilka wskazówek, które mają na celu utwierdzenie cię w podróży do miłości własnej i zachęcenie do obdarzania się uczuciem, którym tak łatwo obdarowujesz innych. Zasługujesz na to i zawsze zasługiwałaś.
- Zobacz też: Życie zamyka się w doświadczeniu, nie w pudłach. Ba, zamyka się w teraźniejszości, chwili!
Kochanie siebie jest jak powrót do domu, do siebie
W świecie, który czasami przekonuje nas, że aby być kochanym, musimy się zmienić, tak ważne jest by zadać sobie pytanie, kim naprawdę jesteś? Zadaj sobie pytanie, co lubisz, a czego nie. Zadaj sobie pytanie, jak chcesz się czuć, kiedy wychodzisz do świata. Zadaj sobie pytanie, jakie są twoje standardy, na co nigdy więcej nie chcesz się zgodzić.
Pomyśl: kim jesteś, kiedy jesteś sam na sam ze swoim umysłem? Kiedy nie starasz się być wszystkim dla wszystkich? Co naprawdę sprawia, że jesteś szczęśliwa? Co cię inspiruje i cieszy?
Wybacz sobie to, kim byłaś w przeszłości
Niewiarygodnie łatwo jest spojrzeć wstecz na rzeczy, które musiałaś zrobić, aby przetrwać, lub błędy, które popełniłaś, na osobę, którą byłaś w przeszłości i poczuć, że nie jesteś wystarczająco dobra i nie zasługujesz na to, czego chcesz. Nasza przeszłość może wywoływać uczucie wstydu, a ten wstyd często sprawia, że mniej kochasz siebie, ponieważ patrzysz na siebie przez pryzmat tego, kim byłaś kiedyś.
Jeśli jest to jeden z powodów, dla których trudno jest być dobrą dla siebie, chcę ci przypomnieć, że życie jest naprawdę trudne. I nie ma idealnego sposobu na jego przeżycie. Nie ma żadnych wskazówek, jak być człowiekiem, który radzi sobie z odpowiedziami na pytania, co to znaczy po prostu żyć, kochać i popełniać błędy.
To nie czyni cię niewystarczająco dobrym człowiekiem. To czyni cię człowiekiem. Wybacz sobie.
Szanuj siebie, bądź dla siebie ważna
Aby kochać siebie, dystans między tym, kim jesteś wewnętrznie, a tym, jak pokazujesz się światu, nie może istnieć. To nie mogą być dwie różne rzeczywistości. Postaraj się być szczera wobec siebie na temat tego, kim jesteś. Ponieważ kiedy powstrzymujesz się od mówienia sobie prawdy, kiedy uciszasz się, aby uspokoić wszystkich wokół siebie, doprowadzasz się do mentalnego bankructwa. Nie budujesz, nie tworzysz, nie kochasz tak, jak chcesz kochać, nie pokazujesz się tak, jak chcesz się pokazać, ponieważ boisz się być w pełni i otwarcie tym, kim jesteś.
Nie musisz się zmieniać, aby inni cię akceptowali, kochali i otaczali opieką. Nie musisz się zmieniać. Musisz po prostu być bezkompromisowo tym, kim jesteś.
Bądź uważna
Zwróć uwagę na rzeczy, które cię uszczęśliwiają. Zadaj sobie pytanie – co sprawia ci radość? Z kim jesteś, kiedy jesteś najszczęśliwsza? Co robisz, kiedy czujesz się najlepiej? Kiedy ostatni raz czułaś się naprawdę żywa, prawdziwie wolna, prawdziwie otwarta na świat, bez osądzania i strachu? Kiedy ostatni raz czułaś jasność w swoim sercu, jakbyś była wzmocniona i zainspirowana do kochania siebie? Co rozpaliło takie piękno w twoim życiu? Goń to. Wypełnij swoje życie tymi rzeczami i tymi ludźmi. Odetnij się natomiast od tego, co cię dołuje, wypala, niszczy.
Pamiętaj – zasługujesz na miłość, którą dajesz innym
Pomyśl o wszystkich sposobach, w jakie kochasz innych, o sposobach, w jakie im wybaczasz. Pomyśl o całej energii, którą poświęcasz na bycie miłą dla innych, bycie dobrym przyjacielem, bycie człowiekiem, na którym mogą polegać. Pomyśl o tym, w jaki sposób motywujesz ich do akceptowania swoich wad, w jaki sposób pokazujesz im, jak bardzo mogą być kochani nie tylko wtedy, gdy świecą przykładem, ale kiedy nie są sobą lub gdy przechodzą przez trudności. Pomyśl o wszystkich sposobach, w jakie kochasz innych bezwarunkowo, o tym, jak miłość wylewa się z ciebie dla wszystkich wokół ciebie, jak czuła i cierpliwa, jak wyrozumiała i jak miła jesteś dla tych, na których ci zależy.
