W życiu, gdzieś głęboko w naszej świadomości, towarzyszy nam obawa przed tym, że komfortowe sytuacje, w których się znaleźliśmy, relacje, które tworzymy są… czasowe. Niezależnie czy twój związek trwa 4 miesiące, czy już czterdzieści lat, wewnętrzny głos podpowiada ci, że może ten, którego kochasz nie zawsze będzie obecny w twoim życiu. Przecież i ono same może się nagle, pod wpływem jakiś losowych zdarzeń, w przeciągu kilku sekund zmienić.
Tak naprawdę, wszyscy jesteśmy jak pasażerowie jadący w jednym składzie pociągu. Każdy z niego, prędzej czy później wysiądzie. Im szybciej oswoimy się z tą myślą, tym łatwiej będzie nam osiągnąć samoakceptację i wewnętrzny spokój. Kiedy naprawdę zrozumiemy na czym polega kruchość i nietrwałość naszych doświadczeń, tym szybciej zaczniemy z nich wyciągać wnioski, pobierać lekcje, które pozwolą nam zbudować lepszą przyszłość. Nasze życie będzie spokojne, a relacje z innymi zdrowsze.
Niebezpieczeństwo emocjonalnej zależności
Gdy zależymy od innych ludzi, od ich miłości i akceptacji, a tym samym decydujemy dosłownie oddać nasz los w ich ręce, stąpamy po cienkim lodzie.Co się stanie, gdy zostaniemy sami? Kto odbuduje nasze poczucie wartości? Kto upewni nas, że jesteśmy warci miłości, „dostatecznie dobrzy”, kiedy tamta relacja zakończy się ostatecznie?
Jeśli twoją jedyną radością w życiu, twoim jedynym, najważniejszym celem jest związek z drugim człowiekiem, jak ogromną pustkę odczujesz, gdy ten związek się zakończy? Czy będziesz umiał ją wypełnić?
Miłosne, czy przyjacielskie relacje niosą ze sobą wielką radość i mogą być niezwykle wzbogacające, ale jedyną osobą, na której powinno ci zależeć „tak bardzo” jesteś ty sam. Tylko ty jesteś w stanie zapewnić sobie takie uczucie i wsparcie, które uniesie cię w życiu najwyżej, najdalej. Jeśli miłości własnej brak, każde rozstanie, a nawet groźba rozpadu jakiejś ważnej relacji, będzie dla ciebie autodestrukcyjnym dramatem.
W skrajnych przypadkach, osoby uzależnione od innych ludzi tak bardzo mocno walczą o ich uczucie i uwagę, że starają się zadowolić wszystkich na siłę.. To prosta droga do spadku poczucia własnej wartości i pozbycia się resztek szacunku dla samego siebie. Ile jesteś w stanie zrobić by poczuć, że jesteś dla kogoś ważny?… Ile jesteś w stanie zrobić, by poczuć, że sam dla siebie jesteś najważniejszy?
Kochaj siebie samego
Kiedy kochasz i szanujesz siebie za to, kim jesteś, zaczynasz odczuwać wolność, bo miłość własna jest przepustką do autentycznego życia, w zgodzie ze swoją prawdziwą naturą. Uczysz się jak dokonywać (satysfakcjonujących) kompromisów, pozostając tym, kim jesteś.
Miłość własna i troska, która możesz sobie podarować, to jedyny rodzaj miłości, na którym, tak naprawdę, możesz polegać. Warunkiem jest znajomość swoich potrzeb i pragnień. Żeby je poznać, musisz dać sobie czas na „sam na sam” ze sobą, dowiedzieć się kim jesteś, co sprawia, że jesteś szczęśliwy, czego się boisz, o czym marzysz. Jeśli już nie boisz się być sam, jesteś gotowy budować życie, o którym powiesz kiedyś „spełnione”.
Łatwiej będzie ci teraz angażować się we wszystko to, co sprawia ci radość, łatwiej powiedzieć „przepraszam, ale nie”. Nawet nie będąc w związku, już nigdy nie będziesz sam. Zawsze będzie miał swoją własną przestrzeń, miejsce na realizowanie życiowych wyzwań. Napotkane po drodze przeciwności losu, pozwolą ci spojrzeć na siebie z twojej własnej perspektywy, przestaniesz określać się poprzez spojrzenie tych, na których tak bardzo ci zależy.
Ci, którzy w pełni pojęli znaczenie miłości własnej cieszą się z relacji z innymi ludźmi, ale nigdy nie popełnią błędu uzależniania się od nich. Związek nie będzie nigdy życiowym celem, ani gwarancją poczucia wartości Mocne jest w nich przekonanie, że są warci tyle samo, co każdy inny człowiek.
Kiedy pielęgnujesz to uczucie, łatwiej znieść ci najtrudniejsze koleje losu.
Źródło: lifehack.org
