Czasami zachowania, których doświadczasz w związku są czymś, z czym dorastałeś lub co znasz z dzieciństwa, więc nawet ich nie kwestionujesz, ale wiesz, że sprawiają, że czujesz się źle. Twój poziom tolerancji dla niedopuszczalnych zachowań jest wysoki i możesz nie zdawać sobie z tego sprawy.
Tolerowanie lub akceptowanie takich zachowań zbiera swoje żniwo. Możesz odczuwać depresję, lęk, złość. Możesz mieć problemy ze snem, możesz nie być w stanie skupić się, gdy twój umysł odtwarza ostatnią niepokojącą rzecz, której doświadczyłaś ze strony partnera. Możesz mieć nieprzyjemne uczucie, że coś jest nie tak.
Czasami jedyne narzędzie, które masz w zasięgu ręki to twoja intuicja. To ona podpowiada, że twoja relacja powinna wyglądać inaczej.
Zachowania nieakceptowalne w związku:
Kłamstwa wszelkiego rodzaju.
Randki lub próba nawiązania związku, gdy partner wciąż pozostaje w związku małżeńskim.
Gniew skierowany na partnera.
Przewlekła złość i agresja wszelkiego rodzaju.
Obalenie, uwłaczające uwagi.
Wyśmiewanie partnera na oczach innych.
Odmawianie rozmowy na temat problemów w związku.
Odmawianie partnerowi uczucia lub fizycznego kontaktu jako forma kary.
Ignorowanie problemów partnera.
Brak zainteresowania życiem, karierą, przyjaciółmi i marzeniami partnera.
Flirt z innymi osobami niż partner.
Odmowa rozmowy o finansach w związku.
Częste anulowanie wspólnych planów w ostatniej chwili.
Ukrywanie faktów ze swojego życia.
Nadużycie fizyczne jakiegokolwiek rodzaju.
Zachowania akceptowalne w związku:
Czekanie na odpowiedni moment, by powiedzieć partnerowi coś ważnego.
Związek z osobą zamężną w przypadku, gdy dokumenty rozwodowe zostały złożone w sądzie, a partner/partnerka nie mieszka z małżonką/małżonkiem.
Zdenerwowanie.
Drażnienie, przekomarzanie, które nie sprawia, że czujesz się źle.
Drażnienie, przekomarzanie, które nie pozostawia uczucia zażenowania.
Odmowa przedyskutowania problemów, dopóki oboje partnerzy są zdenerwowani.
Wstrzymywanie kontaktu fizycznego ze względu na potrzebę przestrzeni.
Brak zrozumienia problemu,przy jednoczesnej chęci wysłuchania i prób zrozumienia drugiej strony.
Bycie zbyt zmęczonym lub zajęty, by czasem porozmawiać.
Pozdrowienie kogoś buziakiem w policzek lub uściskiem dłoni.
Konieczność anulowania spotkania lub spóźnienie się z powodu natłoku pracy lub czegoś ważnego.
Skryte planowanie niespodzianki z okazji urodzin partnera lub planowanie wakacji – niespodzianki.
Na podstawie: blogs.psychcentral.com
