Świat widziany wyłącznie w czarno-białych barwach jest dużo łatwiejszy w odbiorze, ale czy prawdziwy? Te dwa kolory zapewniały mi bezpieczeństwo i anonimowość. Sprawiały, że nikt nie wiedział jaka jestem naprawdę. Biel uwydatniała moją kruchość i podatność na zranienia. Dzięki czerni mogłam być nieprzystępna, zimna i zdystansowana. Mocno ograniczające skrajności. A prawdziwe życie to przecież feeria barw. Samej trochę trudno pokolorować świat, więc uzdolnieni artyści mile widziani. Wiem jedno. Zbyt długo żyłam w dwukolorowej matni. Czas na zmiany.
