Życie nie zawsze serwuje nam sytuacje rodem z bajki, często pojawiają się problemy i niedomówienia z różnymi osobami. Można wtedy albo odpuścić, albo próbować rozwiązać napiętą sytuację. Nie każda dyskusja przypomina tę, prowadzoną przy kubku kawy, bo różne sytuacje powodują odmienne reakcje.
Trudno jest rozmawiać spokojnie i na poziomie, gdy emocje aż buzują. Ale nawet ich nadmiar w rozmowie nie może zamieniać jej w awanturę przeplataną wyciąganiem zapomnianych brudów, dzikimi wrzaskami, a nawet rękoczynami. I nawet to, że jedna strona będzie bardziej cierpliwa i skłonna do ustępstw niewiele zmienia, gdy druga próbuje załatwić wszystko krzykiem.
Krzyk to forma tyranii
Podnoszenie głosu szkodzi relacji i nie przynosi zamierzonego efektu. Kiedy ktoś ciągle krzyczy podczas rozmowy, stosuje emocjonalną tyranię. Jego celem jest zdobycie przewagi w tej sytuacji, gdy często brak argumentów, a wrzask jest sposobem na zdobycie kontroli. Łatwiej jest zakrzyczeć i zastraszyć, niż wypracować kompromis. Wbrew wrażeniu, że ta agresywna metoda jest bardzo skuteczna, krzyki mogą działać tymczasowo, w dodatku niszczą zdrową komunikację i bliskość w relacji.
Dlaczego krzyczymy?
Tendencja do krzyczenia wskazuje na problemy w psychice tej osoby, która w ten sposób próbuje osiągnąć swoje cele. Mimo że wrzask ma na celu pokazanie siły i dominacji w tej sytuacji, gdy się temu przyjrzymy, jest on odbiciem niestabilności emocjonalnej. Powodów tego może być wiele.
1. Wyuczone zachowanie
Niektóre osoby krzyczą, ponieważ dorastali w domu, w którym ich rodzice w ten sposób się zachowywali. Dla nich jest to naturalne zachowanie, że gdy pojawiają się konflikty, należy wykrzyczeć swoją rację. Nie znają innych zachowań pomagających radzić sobie ze stresem i trudnymi sytuacjami.
2. Próba odzyskania kontroli nad sytuacją
Są osoby, które przytłoczone przez myśli, uczucia i emocje doświadczają utraty kontroli nad wszystkimi tymi rzeczami naraz. Zaczynają krzyczeć, aby spróbować przejąć kontrolę nad tym, czego doświadczają.
3. Poczucie zagrożenia
Krzyk jest jednym z narzędzi, którego aktywnie używają osoby niepewne siebie, podczas sytuacji zagrożenia.
4. Agresja
Osoby ze skłonnościami do agresji mogą krzykiem prowokować do wywołania fizycznej przemocy. Zazwyczaj bójka zaczyna się od podniesionych głosów, obrażania czy krzyków, a próba odpowiedzi na nie działa na wzór oliwy dolewanej do ognia.
5. Chęć bycia zauważonym
Osoby niemające siły przebicia często sięgają po krzyk, jako narzędzie zaznaczenia własnych potrzeb. Niektórzy ludzie podnoszą głos, gdy czują, że druga osoba ich nie słucha. Nauczeni doświadczeniem krzyczą, ponieważ druga osoba nie odpowiedziała na spokojny ton głosu.
Jak radzić sobie z krzykaczami? 6 sprawdzonych sposobów
Gdy jedna z osób podczas rozmowy krzyczy, daje się ponieść emocjom, trudno jest tej drugiej zachować stoicki spokój. Każdy chce się obronić przed atakiem i nie dopuścić do eskalacji krzyku i złości. Są sposoby na to, by ugasić pożar w zarodku i wytrącić krzykaczowi broń podczas sprzeczki.
1. Zachowaj spokój
Najgorszą możliwą reakcją na osobę krzyczącą jest odzwierciedlenie jej zachowania. To jedynie nakręci spiralę wrzasku i agresji. Nie warto karmić agresora wrzaskiem, ponieważ trudno rozwiązać problem, gdy dwie strony przekrzykują siebie nawzajem. Nie krzycz, zachować spokój i pamiętaj, że kiedy ktoś krzyczy, to nie ty masz problem.
2. Zastanów się, czy warto się angażować
Nie zawsze trzeba wdawać się z dyskusje z krzykaczem. Jeśli krzyczy osoba, która dla ciebie nie jest bardzo ważna, machnij ręką, nie trać swojej energii. Natomiast gdy atakuje cię ktoś bliski, zastanów się nad tym, czy lepiej wycofać się z dyskusji i wrócić do rozmowy później, czy próbować za wszelką cenę spokojem rozładować napięcie.
3. Nie potakuj dla świętego spokoju
Jeśli zgodzisz się z wykrzykiwanymi argumentami, z czymś, czego od ciebie krzykacz wymaga, akceptujesz krzyki. W ten sposób otwierasz drogę do kolejnej tyrady i agresywnego rozwiązywania spornych kwestii.
4. Bądź pozytywną stroną
Odpowiedz na sytuację grzecznie i spokojnie, a wtedy bardziej prawdopodobne będzie, że uspokoisz emocje, uzyskasz pozytywną reakcję, taką jak przeprosiny. Masz szansę uświadomić komuś, że naprawdę krzyczy, bo niektórzy ludzie nawet nie zdają sobie sprawy ze swojego zachowania.
5. Poproś o przerwę
Poproś w sposób zdecydowany o chwilę przerwy, aby przemyśleć wszystko i spokojnie zareagować. Sama możesz potrzebować czasu, aby się uspokoić, ponieważ adrenalina podnosi się obu stronom konfliktu i trudno utrzymać emocje w środku.
6. Weź głęboki oddech i wróć do tematu
Daj sobie czas na zrozumienie sytuacji i odpowiedzi na nią. Czasem może to potrwać nawet kilka dni, ponieważ emocje muszą mieć czas, by opaść. Możesz wykorzystać techniki relaksacyjne lub zaproponować je drugiej osobie. Dopiero gdy wróci spokojna atmosfera, ponów próbę rozwiązania problemu.
Niektórzy ludzie również nie wiedzą, jak zmienić swoje zachowanie, powinni sięgnąć po profesjonalną pomoc terapeuty lub psychologa. Warto się na to zdecydować, bo problem wpływa na relację, a zmiana jest potrzebna, aby ją uzdrowić.
źródło: www.lifehack.org