Załamanie nerwowe to stan wyjątkowo niebezpieczny, poprzedzony jakimś obciążającym psychicznie wydarzeniem, długotrwałym stresem lub uczuciem wyczerpującego niepokoju. Nie pojawia się „ot tak” i można go uniknąć, jeśli tylko wyłapiemy pewne sygnały nieco wcześniej i wcześniej podejmiemy niezbędne kroki, by sobie pomóc. Ten artykuł ma na celu pomóc ci zrozumieć, czy ty lub bliska ci osoba nie znajdujecie się na skraju załamania nerwowego.
„Załamanie nerwowe” jest dość mglistym terminem, ale zwykle odnosi się do kogoś, kto osiąga punkt krytyczny jeżeli chodzi o zdrowie psychiczne. Kulminacją może być utrata przytomności, udar mózgu, zawał serca lub po prostu uczucie, że już dłużej „tak nie wytrzymasz”. Nie kontrolujesz już emocji, nie kontrolujesz tego, co dzieje się wokół.
W codzienności osoby na kraju załamania nerwowego:
1. Nie ma momentów wyciszenia
Czujesz się, jakbyś pędził od jednej aktywności do drugiej, bez możliwości odpoczynku, złapania oddechu. Żyjesz z dnia na dzień, nie pamiętasz kiedy ostatnio odpoczywałeś.
2. Normalne życie wydaje się niemożliwe do „ogarnięcia”
Najprostsze rzeczy, takie jak wybór płatków śniadaniowych lub rozładowywanie zmywarki wydają się trudne. Może to iść w parze z brakiem koncentracji i skupienia.
3. Następuje wycofanie społecznie
Czujesz się przytłoczony i chcesz uniknąć dalszej stymulacji lub czegokolwiek, co wiąże się z podejmowaniem przez ciebie inicjatywy. Może nie chcesz też, żeby inni wiedzieli, jak się czujesz.
4. Występuje bezsenność
Ciało metabolizuje hormony stresu podczas snu, więc bezsenność uniemożliwia „zresetowanie” poziomu stresu.
5. Pojawiają się ucieczki w fantazjowanie
Wpadłeś w cykl myślenia, że to wszystko, co się dzieje wokół, to zbyt wiele aby sobie z tym poradzić, i potrzebujesz to przerwać. Jednocześnie inna część twojego mózgu mówi ci: „Muszę w to brnąć, nie mogę się poddać, jeśli tylko postaram się mocniej, uda mi się”. Nie potrafisz realnie ocenić sytuacji.
6. Zdarzają się ataki paniki
Długotrwałe uczucie niepokoju może prowadzić do przytłaczających napadów lęku, niekontrolowanej paniki, kiedy „po omacku szukasz ujścia dla emocji”.
7. Ekstremalne wahania nastroju
W jednej chwili czujesz się dobrze, a potem byle błahostka uruchamia w tobie wściekłość i agresję. Trudno cię zrozumieć, „dogonić” w tych ciągłych zmianach. Poza tym, sam nie wiesz o co ci chodzi.
8. Zachowania impulsywne
Może to być nadużywanie narkotyków lub alkoholu, ale także sposób, w jaki traktujesz ludzi wokół ciebie oraz swoje obowiązki.
9. Poczucie, że „jest się porażką”
Na pewnym poziomie możesz wiedzieć, że to nie twoja wina, ale emocjonalnie czujesz, że zawiodłeś. Wybierasz negatywne podejście, negujesz wszystkie swoje sukcesy. Nienawidzisz się.
10. Utrata nadziei
Możesz doświadczyć myśli samobójczych lub po prostu czuć się bezradnym. Wierzysz, że nic nie zmieni się na lepsze.
11. Otępienie
Niektórzy ludzie na granicy załamania mówią, że nie odczuwają emocji. Możesz przestać dbać o swój wygląd, stracić zainteresowanie czynnościami, które lubiłeś, i odizolować się od rodziny i przyjaciół. Wszystko jest ci obojętne.
12. Poczucie izolacji psychicznej
Masz poczucie, że musisz sam poradzić sobie ze wszystkimi swoimi problemami.
Zdrowa osoba od czasu do czasu (lub nawet codziennie) odczuwa stres i niepokój, ale potrafi opanować rosnącą presję. Osoba na skraju załamania nie ma już nad sobą kontroli. To bardzo niebezpieczny stan, szczególnie teraz, gdy dostęp do pomocy terapeuty jest bardzo ograniczony. Dbajmy o siebie i bliskich. Jeśli zauważysz niepokojące sygnały, natychmiast szukaj pomocy wśród zaufanych osób oraz specjalistów.
