Go to content

Żyjesz raz, ale jeśli dobrze – wystarczy. 7 rzeczy, które powinnaś móc powiedzieć o swoim życiu

7 rzeczy, które powinnaś móc powiedzieć o swoim życiu
fot. Andre Furtado/Unsplash

Jeśli możesz się podpisać pod tymi zdaniami, jesteś na dobrej drodze. A jeśli nie, niech będą dla ciebie wskazówką do pracy.

„Jestem otwarta na nowe pomysły i doświadczenia”

Jak to mówią, statek jest bezpieczny w porcie, ale nie po to są statki. Akceptacja pewnego poziomu ryzyka w życiu jest ważna. Nie możesz być jednocześnie ograniczona i mądra. Trzeba otworzyć się na nieznane. Ludzie o ograniczonych umysłach, którzy udają, że znają świat, są w większości po prostu cynikami. Cynicy zawsze mówią „nie”.  Ty mów „tak” – to słowo jest początkiem wszystkiego. „Tak” jest dla silnych, otwartych ludzi. Więc dopóki masz siłę, mów „tak”.

„Jestem ze sobą szczera”

Mów szczerze o tym, co jest dobre, a co należy zmienić. Mów szczerze o tym, co chcesz osiągnąć i kim chcesz się stać. Bądź szczera zawsze. Ponieważ jesteś jedyną osobą, na którą zawsze możesz liczyć. Albo weźmiesz odpowiedzialność za swoje życie, albo zrobi to ktoś inny

„Żeby być sobą nie potrzebuję nikogo, kto by mnie uzupełniał”

W życiu chodzi o coś więcej niż znalezienie kogoś, kto „będzie cię chciał”. Jest tyle ciekawszych rzeczy do zrobienia, niż szukanie i czekanie. Najpierw musisz napełnić się miłością – miłością własną. Stań się samodzielną istotą. Odkrywaj swoje pasje, włócz się po mieście, siedź w kawiarniach i czytaj, pisz pamiętnik, zostawiaj notatki w książkach bibliotecznych, ubieraj się dla siebie, dawaj swoją uwagę innym, uśmiechaj się i baw się dobrze. Rób wszystko z miłością, ale nie romantyzuj życia, jakbyś nie mogła przetrwać bez „drugiej połówki”. Jesteś całością, nie potrzebujesz uzupełniacza.

„Byłam wystarczająco odważna, by być bezbronna”

Miej odwagę otworzyć się przed tymi, których kochasz, a przekonasz się, że nie jesteś sama, że inni też byli w tym miejscu. Zburz wszystkie emocjonalne mury, które zbudowałaś wokół siebie. Posiadanie własnej historii może być trudne, ale nie tak trudne, jak spędzanie życia na ucieczce od niej.

„Wybaczyłam tym, którzy kiedyś mnie skrzywdzili”

Każdy z nas został kiedyś zraniony. Ból jest normalny, ale bywa, że pozwalamy mu utrzymywać się zbyt długo. Pielęgnowanie urazy to marnowanie czasu i ucieczka od szczęścia. Przebaczyć to uwolnić więźnia i odkryć, że więźniem byłaś ty. 

„Przetrwałam ciężkie chwile”

Czasami trzeba trochę umrzeć w środku, żeby powstać z własnych popiołów, uwierzyć w siebie i na nowo pokochać siebie. Nazwij to wzrostem. Nazwij to odnalezieniem siebie. Nazywaj to jak chcesz. Kluczem jest żyć chwilami, gdy czasy są trudne i iść naprzód, aż chwile staną się minutami, minuty staną się godzinami, godziny dniami itd. Aż czas znów nabierze znaczenia, a życie stanie się powodem  do uśmiechu.

„Nie żałuję”

Podążaj za głosem serca. Bądź szczera wobec siebie. Rób to, co cię uszczęśliwia. Bądź z tym, kto sprawia, że ​​się uśmiechasz. Śmiej się ile tchu. Kochaj tak długo jak żyjesz. Powiedz to co musisz. Znajdź odwagę, by poczuć się innym, ale pięknym. Wiedz, że nie potrzebujesz wielu ludzi w swoim życiu, wystarczy kilku wspaniałych. Zawsze patrz wstecz i zobacz, jak bardzo się rozwinęłaś i bądź z siebie dumna.