Depresja jest chorobą, która kojarzy się z najgorszymi rzeczami. Brakiem chęci do działania, izolowaniem się od bliskich i znajomych, czarnymi myślami, które osobę cierpiącą na depresję popychają do najstraszniejszego rozwiązania — samobójstwa. Depresja może przybierać różne nasilenie i dawać odmienne objawy u chorych.
Przykładem zmagania się z depresją był nieodżałowany Robin Williams. Nadal trudno uwierzyć w to, że odszedł, właśnie z powodu tej choroby. Dla ludzi zewnątrz był on esencją poczucia humoru i zwyczajnego ludzkiego ciepła, a wewnątrz siebie prowadził nierówną walkę z chorobą.
Obawiamy się osób z depresją
Patrzymy na nie ze współczuciem lub przez pryzmat zagrożenia, jakie mogą dla samych siebie stanowić. Bo depresja, mając różne oblicza, może być w skutkach mniej łaskawa dla bardziej wrażliwych, słabszych psychicznie osób. Wokół niej zresztą narosło wiele mitów i przesądów. Tak naprawdę nie do końca wiemy, czego można się spodziewać po osobie dotkniętej depresją, nie wiemy jak rozmawiać i co zrobić by choremu było lepiej. Nie wiemy także do końca ani skąd się bierze, ani jak można z nią funkcjonować. Warto mieć taką wiedzę, by umieć odnaleźć się w obliczu tej choroby.
Fakty, które każdy powinien znać :
1. Choruje ciało i dusza
Mimo że depresja kojarzy się z chorobą duszy, rzutuje ona na funkcjonowanie całego organizmu. Działa to w obie strony, ponieważ przewlekły ból powoduje zwiększenie ryzyka depresji, a depresja może prowadzić do bólu fizycznego. Osoby cierpiące na depresję trzykrotnie częściej mogą cierpieć na przewlekłe bóle, doświadczać zaburzeń ze strony przemiany materii, zmniejszenia apetytu, gwałtownego chudnięcia. Zanika popęd seksualny, pojawiają się zaburzenia snu, ogólne osłabienie, męczliwość, obfite pocenie się, niechęć do podejmowania wysiłku. Chory odczuwa ból lub dyskomfort ze strony różnych części ciała, pojawiają się nerwobóle czy bóle stawów i pleców.
2. Geny mają znaczenie
Badacze od dawna skupiają się na dziedziczeniu predyspozycji do depresji. Badania wskazują, że istnieje około 15 genów, które mogą być związane z depresją. Te same geny odpowiadają za rozwój neuronów w mózgu. Wiadomo, że pacjenci, u których wystąpiła depresja w rodzinie, sami częściej zapadają na tę chorobę.
3. To powszechna choroba
Dotyka ona 350 milionów ludzi na całym świecie. Nie jest chorobą, na którą zapadają jedynie wyjątkowo kruche psychicznie osoby. Może dotknąć każdego, bez wyjątku na status materialny, wiek, pochodzenie czy płeć. Gwiazdy takie jak Kerry Washington, Demi Lovato, sportowcy jak Brandon Marshall i Andre Agassi otwarcie mówili o swoich doświadczeniach z problemami psychicznymi.
4. Depresja jest stygmatem
Mimo jej częstego występowania i nagłaśniania problemu nadal traktowana jest z dystansem, jako stygmat. Osoby cierpiące na depresję często są nierozumiane, a nawet napiętnowane. Przylega do nich łatka osoby, która ma „coś nie tak z głową”. Napiętnowanie i izolacja mogą wpłynąć na zaostrzenie choroby, oddalać od szukania profesjonalnej pomocy i wsparcia.
5. Nie jest chorobą psychiczną
Depresja nie powinna być traktowana stricte jako choroba psychiczna, a zaburzenie. Nie tworzy tożsamości, choć wpływa na nią. Skutecznym leczeniem może być terapia przeciwdepresyjna, jak i odpowiednio dobrane leki. Depresja może wystąpić jako epizod i zakończyć się wyleczeniem. Może też przejść w zaburzenia nawracające, z okresowo powracającymi objawami choroby. W najgorszym przypadku może prowadzić do samobójstwa.
6. Wpływa na funkcjonowanie w życiu osobistym, jak i w pracy
Objawy depresji rzutują na osoby z bliskiego otoczenia osoby chorej na depresję. Zaostrzenie choroby może zachwiać dotychczasowymi relacjami w rodzinie. Podobnie może dziać się w pracy, np. poprzez brak motywacji chorego do wykonywania powierzonych zadań.
7. Nadal poszukiwane są nowe, skuteczne metody leczenia
Badania pokazują, że terapia behawioralna, metoda terapii rozmową, gdzie pacjenci uczą się sposobów radzenia sobie z sytuacjami, które powodują depresję, może być skutecznym sposobem jej leczenia. W wielu przypadkach dobre efekty daje połączenie terapii z farmakoterapią, które wspiera leczenie zaburzeń zdrowia psychicznego. Cel jest jeden — ustąpienie choroby i powrót pacjenta do poprzedniego funkcjonowania.
źródło: www.huffingtonpost.com, www.psychiatria.pl
