Każdemu choć raz zdarzyło się powiedzieć nieprawdę czy przekręcić pewne fakty. Kłamstwa, oszustwa czy osobliwe interpretacje rzeczywistości, przytrafiają się wg statystyk od 2 do 200(!) razy dziennie. Generalnie kłamiemy wszyscy, ale niektórzy popadają wręcz w mitomanię, nie umiejąc powstrzymać się przed wypowiadaniem oczywistych kłamstw i półprawd.
Dlaczego kłamiemy?
Działamy tak z różnych powodów, w zasadzie, ile osób, tyle kłamstw i kłamstewek różnego kalibru. Kłamiemy najczęściej wtedy, gdy mamy konkretny powód — chcemy by nasze życie w rozmowie z dobrze ustawioną koleżanką wyglądało na ciekawsze, aby umniejszyć swoje przewinienia, czy zwrócić na siebie uwagę. Wymyślamy na poczekaniu niewinne kłamstewka o korku, gdy spóźniamy się do pracy, mijamy się z prawdą, gdy nie chcemy sprawić przykrości przyjaciółce, której styl ubierania, czy nowa miłość, zupełnie się nam nie podoba. Niewinne kłamstewka może nie są godne pochwały, ale pozwalają wybrnąć bez szwanku z różnych sytuacji. Ale gdy ktoś kłamie i gubi się w przedstawianych przez siebie wersjach prawdy, to jest już problemem.
Uzależnieni od kłamstw mitomani
Kłamstwa mogą uzależnić. Sytuacja staje się patologiczna, gdy kłamstwa zakorzeniają się w osobowości, wypływają z człowieka nawet wtedy, gdy nie ma żadnych korzyści z niemówienia prawdy. Co więcej, nie potrzebuje wiele czasu, kłamstwa wymyśla na poczekaniu i wypowiada je tak, jakby były czymś naturalnym, stały się wiarygodne. Taka postawa może wynikać z dzieciństwa, gdy notoryczne kłamstwa i zaprzeczenia pozwalały uciec od jakichś trudnych sytuacji. Ale patologiczne kłamanie może wynikać z zaburzeń psychicznych, np. syndrom Gansrea czy antyspołeczne zaburzenie osobowości.
Kłamców można rozpoznać
Jeśli zastanawiasz się nad tym, czy ktoś jest lub nie nałogowym kłamcą, możesz rozpoznać go po kilku charakterystycznych zachowaniach:
- Bohaterstwo — Patologiczny kłamca często kreuje się na bohatera, który pomaga potrzebującym w różnych sytuacjach. jego historie są niesamowite, jakby wyjęte z filmu sensacyjnego. W dodatku często przechwala się znajomościami ze znanymi czy wpływowymi ludźmi.
- Rola ofiary — Przedstawia się w świetle cierpiętnika, któremu życie cały czas rzuca kłody pod nogi. Często mówią o różnych chorobach ich lub bliskich, nieszczęściach i porażkach, jakie ich spotykają, co po czasie staje się niewiarygodne. A wszystko po to, by wzbudzić współczucie i zwrócić na siebie uwagę.
- Uzależnienia — Kłamcy mają często problemy z narkotykami, alkoholem czy hazardem. Kłamstwami próbują przykryć problem, ale tłumaczenia niedyspozycji i dziwnych zachowań wypadają mało przekonująco.
- Cechy towarzyszące — Kłamcy mogą być przewrażliwieni na swoim punkcie, wykazywać agresję podczas kwestionowania ich wersji wydarzeń. Bywają zazdrośni, impulsywni oraz narcystyczni.
Poradź sobie z przypadkiem mitomanii w otoczeniu:
Nie angażuj się w kłamstwo
Nie wchodź w rolę słuchacza, który chętnie wysłuchuje tych wszystkich historii. Nie okazuj zainteresowania, dając jasno do zrozumienia, że czujesz przez skórę historię nieprawdziwą. Kłamcy zależy przede wszystkim na wciągnięciu rozmówcy w emocjonalną grę.
Upewnij się, co jest prawdą
Jeśli podejrzewasz kogoś o notoryczne kłamstwa, zwróć szczególną uwagę na to, co ona mówi i zweryfikuj te informacje. Doprecyzuj własną wiedzę, by na przyszłość albo obalić daną informację bez zbędnych tłumaczeń, albo zwyczajnie spojrzeć na to ze zdrowym dystansem. Wykaż się czujnością i stosuj zasadę ograniczonego zaufania do kłamcy.
Nie wykłócaj się
Nie angażuj się w próbę udowodnienia kłamstwa. Mitoman i tak będzie upierał się przy swoim, szczególnie gdy sam zaczyna mieszać prawdę z mitami. Może przecież być i tak, że nigdy nie dotrzesz do tego, co jest prawdą a co nie w relacji kłamcy, szkoda twojego zachodu.
Zaoferuj pomoc
Jeśli zależy ci na relacji z osobą, która ma problemy z patologicznym kłamaniem, możesz zaproponować pomoc. Mitomanię można, a nawet powinno się leczyć, dzięki zastosowaniu psychoterapii i czasem leczenia farmakologicznego. W przypadku bliskiej osoby, która zmaga się z tym problemem, okaż chęć wsparcia, ale w takim przypadku nie pozostawiaj kłamstw bez odpowiedniej reakcji. Chcąc pokazać, że nie jest tajemnicą, że ktoś kłamie, nie obawiaj się celowo przytaczać informacje sprawdzone, które uświadomią, że coś jest nie do końca tak, jak powinno.
Kłamstwo wymyślone od czasu do czasu, zazwyczaj jest nieszkodliwą praktyką. Jednak gdy pojawia się wiele razy na co dzień, może szkodzić i wywierać negatywny wpływ na otoczenie, co może mieć wiele różnych konsekwencji.
źródło: www.lifehack.org, psychologiazycia.com
