Naukowcy już dawno odkryli, że mózg dziecka potrzebuje miłości, żeby się prawidłowo rozwijać. Zaniedbane emocjonalne dzieci rozwijają się gorzej, mają trudności z nauką i przystosowaniem do życia w społeczeństwie. Korelacja między cechami rozwojowymi mózgu u dzieci a cechami osobowości jest bezdyskusyjna i uniwersalna.
Nasuwa się zatem pytanie: jakie zachowania lub syndromy możemy zaobserwować u dorosłych osób, które były zaniedbywane w dzieciństwie?
Brak zaufania
Rozwijanie poczucia zaufania wymaga stabilnego środowiska zewnętrznego. W dzieciństwie istotne jest, aby najbliżsi ludzie wokół nas byli względnie stabilni. Musimy czuć się bezpiecznie i czuć emocjonalną więź.
Brak inteligencji emocjonalnej
Dzieci uczą się interpretować emocje przede wszystkim poprzez komunikację taką jak słowa i gesty. Obydwa odgrywają kluczową rolę w pomaganiu dziecku w wyrażaniu uczuć, w radzeniu sobie z lękami, w rozumieniu negatywnych emocji i rozwijaniu odporności.
Bez zdolności do prawidłowej interpretacji stanów emocjonalnych dziecko może nigdy nie osiągnąć istotnej dla jakości życia inteligencji emocjonalnej.
Lęk przed niepowodzeniem
Niestety, dzieci, które dorastają w chłodnym emocjonalnie środowisku, nigdy nie rozwijają zdrowego poczucia własnej wartości. Natomiast stymulujące i kochające środowisko może zaszczepić w nich zaufanie i hart ducha.
Dziecko niekochane prawie na pewno czuje brak poczucia własnej wartości; często przejawiające się jako nieuzasadnione poczucie porażki. Wielu inteligentnych ludzi nie wykorzystuje swojego potencjału tylko dlatego, że nie byli kochani w dzieciństwie.
Toksyczne relacje
Ludzki mózg uczy się głównie poprzez rozpoznawanie skojarzeń i wzorców. W psychologii i neuronauce kognitywnej rozpoznawanie wzorców jest „procesem poznawczym dopasowującym informacje z bodźca (świata zewnętrznego) do informacji pobranych z pamięci”.
Jeśli chodzi o związki, niekochane dziecko jako dorosły będzie szukać znajomych relacji, relacji z osobami toksycznymi, niezdolnymi do okazywania uczuć.
Depresja
Depresja i lęk wynikający z doznania zaniedbania i nieuchronne komplikacje, które pojawiają się, gdy dziecko staje się dorosłe, są powszechnie przywoływanymi objawami.
Zbytnia wrażliwość
Osoby niekochane w dzieciństwie jako dorośli muszą walczyć z intensywnym lękiem przed odrzuceniem – produktem ubocznym braku miłości. Zdanie „nie bądź taki wrażliwy” poniża je i sprawia, że jeszcze bardziej się wycofują, zranione.
Nie szczędźmy dzieciom miłości, okazujmy im uczucia, na które zasługują jak nikt inny. Pamiętajmy, że jesteśmy odpowiedzialni za to, kim się staną, kiedy dorosną.
Na podstawie: powerofpositivity.com
