Go to content

Jak radzić sobie z odrzuceniem i przezwyciężyć strach przed nim

Jak radzić sobie z odrzuceniem i przezwyciężyć strach przed nim
Fot. iStock / borchee

Każdy z nas na pewnym etapie życia doświadczył odrzucenia, które może zranić i głęboko nas dotknąć. Jako istoty ludzkie z natury chcemy być kochani i akceptowani. Poczucie przynależności do społeczności jest jednym z naszych podstawowych składników przetrwania.

Dzisiaj odrzucenie definiujemy w trochę inny sposób, niż kiedyś, biorąc pod uwagę, że żyjemy w cyfrowej erze technologi. W ułamku sekundy publikujemy w mediach społecznościowych nasze zdjęcia, filmiki, transmitujemy pragnienia. Chcemy być widzianymi, ale kiedy nasz post nie otrzymuje dla nas wystarczającą liczbę polubień lub komentarzy, czujemy się zawiedzeni, odepchnięci.

Co wtedy robimy? Najczęściej zaczynamy obwiniać siebie nadmierną odpowiedzialnością. Jak więc radzić sobie z odrzuceniem? Oto sześć sposobów, dzięki którym możesz zrównoważyć emocjonalną wirówkę i mentalne zamieszania tak, by odrzucenie mogło stać się jednym z najbardziej pozytywnych, zmieniających życie prezentów, jakie możesz otrzymać. Brzmi nierealnie? Przekonajmy się.

Rozprosz strach przed odrzuceniem, uznając i oczekując, że to będzie bolało

Po dwudziestu pięciu latach małżeństwa, słyszysz: „już cię nie kocham” i czujesz jakby sztylet przeszywał ci serce. To fizyczny ból, choć uderzono cię słowem.

Aby poradzić sobie z odrzuceniem, przestań próbować o tym nie myśleć. Przestań udawać, że nie masz wpływu na to, jak się czujesz. Uznaj, że ten okrutny, przeszywający, ciężki ból emocjonalny, jest równie ważny i rzeczywisty, jak każdy ból fizyczny. Próba przykrycia go lukrowanym tortem tylko pogorszy sytuację.

Słuchaj głosu w sobie, który opowiada o niesprawiedliwości, którą czujesz. Daj mu czas, pozwól mówić i lizać rany emocjonalne.

Jeśli tego nie zrobisz, energia doświadczenia odrzucenia będzie nadal cię zaczepiać, jak dziecko, które nieustannie ciągnie mamę za spódnicę, żeby zwrócić na siebie uwagę. Posłuchaj tego miksu gniewu, smutku, straty i samotności. Zaczniesz odczuwać ulgę, nie udając już, że jesteś niezwyciężona.

Fizycznie oderwij się od przeżywania

Jeśli twoi przyjaciele przewracają oczami i wzdychają, kiedy po raz piąty opisujesz im historię tego, jak niesprawiedliwie potraktowano cię w pracy, gdy starałaś się o awans, nadszedł czas na zmiany.

Zawrzyj umowę ze swoim partnerem, rodziną i przyjaciółmi, pozwalając im złapać cię w ferworze słownej biegunki i powstrzymać przed przeczyszczeniem raz jeszcze. Opracuj trzy lub cztery różne sposoby, które odwrócą twoją uwagę i pozwolą się skupić na czymś produktywnym. Pamiętaj jednak, że nie chodzi tylko o to, żeby się rozpraszać i odsuwać temat od siebie.

Wybierz coś, co katalizuje w tobie dobrą energię, zmienia nastrój na lepszy. Aktywność fizyczna jest tu świetnym przykładem. Rozruszaj się ciało, posłuchaj muzyki, a kajdany ciągłego przeżywania tego, co się stało, w końcu odpuszczą.

Reguluj ilość możliwości odrzucenia, na jakie się narażasz

Wszyscy mamy inny próg skali odrzucenia, z jaką możemy sobie poradzić. Jedni są bardziej wrażliwi na różnego rodzaju odrzucenia. Kiedy jest ci szczególnie trudno, musisz chronić swój psychiczny i emocjonalny stan. Tak może być po zakończeniu związku. Zadaj sobie pytanie, czy nim zrobisz krok naprzód, masz odpowiednie zasoby i wsparcia, bu uchronić się przed odrzuceniem.

Jeśli stoisz na stacji „Desperacja” mając nadzieję wsiąść do pociągu, który ciągle cię omija, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to przestać próbować przez jakiś czas się do niego dostać. Odpocznij. Pozwól swoim myślom pooddychać. Skalkuluj rzeczy, które nie narażają cię na ponowne odrzucenie. Podczas odpoczynku mięśnie stają się silniejsze. Twój umysł i serce działają tak samo. Musisz pozwolić im oddychać, zanim narazisz je na ryzyko kolejnej bitwy i siniaków.

Zrelaksowana i wypoczęta łatwiej podejmiesz decyzje, przejdziesz przez trudny dla ciebie czas.

Przedefiniuj pojęcie odrzucenia

Kilka badań przeprowadzonych przez Carol Dweck i Lauren Howe na Uniwersytecie Stanforda pokazało, że osoby o ustalonym sposobie myślenia, jeśli chodzi o związek, dłużej doświadczają negatywnych skutków odrzucenia.

Uczestnicy, którzy wierzyli, że „błędy”, jakie popełnili w związku, w którym zostali odrzuceni są trwałe. Nieustannie martwili się o to, w jaki sposób ułożą się ich przyszłe relacje. Nie przyjmowali, że odrzucenie przez partnera czy partnerkę może stać się szansą na pozytywne zmiany i rozwój.

Jeśli uważasz, że doświadczanie odrzucenia oznacza, że ​​coś z tobą jest nie tak, jesteś daleko od samego siebie. Zastanów się:

  • Czy możliwe, że moje tłumaczenia sytuacji, które sama sobie przedstawiam nie są prawdą… że jedynie napędzają je intensywne, burzliwe emocje?
  • Czy to możliwe, że odrzucenie jest tylko wskazówką, że to, do czego chciałam należeć i być tego częścią, nie pasuje do mnie?
  • Czy odrzucenie może być przewodnikiem, który pomoże mi wrócić na drogę, którą naprawdę powinnam podążać?
  • Czy to doświadczenie może być świetną okazją do rozwijania lepszej wersji siebie?

Kiedy Steve Jobs został zwolniony z własnej firmy w 1985 r., rok później wygenerował swój pierwszy miliard dolarów w Pixar Animation Studios

Dowiedz się, czego nauczyło cię to nowe, choć bolesne doświadczenie. Jakie szanse widzisz dla siebie teraz, czego naprawdę chcesz. Odrzucenie może być cudownym odsłonięciem nowych możliwości, ukrytych pragnień i marzeń.

Przekalibruj odrzucenie, aby zmniejszyć jego wpływ na ciebie

Pomyśl o czasach, kiedy chciałaś czegoś, co było poza twoim zasięgiem. Często tak jest z drugim człowiekiem, którego miłości i uwagi pragniemy. Pytanie, czy słusznie? Odpowiedz sobie:

  • Czy mogłam kochać kogoś, kto doprowadził mnie do głębokiego poczucia straty, smutku i braku godności?
  • Czy mogłam uznać za jedną z najważniejszych osób w moim życiu kogoś, kto sprawił, że odrzucenie stało się doświadczeniem trudnym do udźwignięcia?
  • Czy nie dostrzegałam negatywów związku, ponieważ tak bardzo chciałam w nim trwać?

Dopiero kiedy pozwolisz, by upłynęło trochę czasu, będziesz mogła bardziej obiektywnie odpowiedzieć sobie na te pytania. Kto wie, może okaże się, że twoja strata nie jest tak wielka, jak na początku ci się wydawało.

Buduj odporność przez odrzuceniem

Czy wiesz, że dzięki odrzuceniu możesz zyskać pewność siebie. Wszystko sprowadza się do aktywnego przeglądu wzorców zachowań i zasobów, które nie w przyszłości ochronią cię przed upadkiem.

Po wylizaniu ran poświęć trochę czasu na analizę. Przyjrzyj się, jak reagowałaś, rozmawiałaś. Jaki był schemat twojego zachowania. Na co zużyłaś niepotrzebnie najwięcej energii? Co było później? Czy wycofałeś się i odizolowałeś? Czy może skupiłaś na rozmowach z przyjaciółmi, co pomogło ci szybciej uporać się z bólem emocjonalnym? Jesteś silniejsza o tę wiedzę, już wiesz, co jest ci pomocne, a co działa na ciebie destrukcyjne. Odrób dobrze tę lekcję, żeby zmniejszyć ból przed ewentualnym ponownym odrzuceniem.

Jeśli nie masz planu, opracuj go.

Przewidując, w jaki sposób twoje emocje i myśli układają się dajesz sobie silniejsze poczucie samokontroli, zmniejszasz wstrząs, jeśli masz opracowany plan pierwszej pomocy.

Zapisz, jakie myśli i emocje się pojawiają, gdy zostajesz odrzucona. Jeśli to gniew, przygotuj zdrową strategię, aby przetworzyć energię tego gniewu. Jeśli jest to smutek, zadbaj o to, by przeżyć go w zgodzie ze sobą.

Kiedy masz plany i strategie, przezwyciężenie odrzucenia i strach przed nim stają się podobne do przelotu nad niewielkim garbem, zamiast do całkowitego porzucenia nadziei na powrót do obozu, gdy stoisz na szczycie ośmiotysięcznika.


źródło: Lifehack