Spotkanie z muzykami fado i melancholijne wieczory spędzone przy muzyce złamanych serc w sentymentalnej Lizbonie to niezbędne doświadczenie podczas podróży do Portugalii.
Fado to piękna muzyka, nostalgiczna i liryczna. Fado opowiada o miłości i tęsknocie. Intensywnie melancholijne piosenki wyrażają smutek i tęsknotę za rzeczami, które zostały utracone lub które nigdy nie zostały osiągnięte.
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fado oznacza los, przeznaczenie. Ten gatunek muzyczny powstał w XIX wieku w biednych dzielnicach portowych miast Portugalii, głównie w lizbońskiej Alfamie i Mourarii. Fado to melancholijna pieśń wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch gitar, w tym charakterystycznej gitary portugalskiej. Nazywane jest czasami portugalskim bluesem. Fado pozostaje gatunkiem muzycznym uprawianym prawie wyłącznie w swojej ojczyźnie – Portugalii. W 2011 roku fado, jako styl popularnych pieśni został wpisany na Listę Dziedzictwa UNESCO.
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Istnieją dwa podstawowe rodzaje klasycznego fado: fado z Lizbony (śpiewane zarówno przez mężczyzn jak i kobiety) oraz śpiewane wyłącznie przez mężczyzn fado z Coimbry. Za największą pieśniarkę fado, uznawaną za królową, międzynarodowy symbol i wzorzec artysty tego gatunku, uważa się Amálię Rodrigues.
Podczas wizyty w Lizbonie, cudownym przeżyciem będzie spędzenie nocy w „casa de Fado” lub restauracji Fado. Wiele ich mozna znaleść w dzielnicach Bairro Alto i Alfama.
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
Fot. Kat Piwecka
