Go to content

Dojrzewałaś wcześniej lub później, niż twoje rówieśniczki? Sprawdź, jak mogło to wpłynąć na ciebie

Dojrzewanie nie jest łatwym doświadczeniem. Rozciągnięte w czasie zmiany są absolutnym novum i w dodatku u każdej dziewczynki mogą przebiegać inaczej. Rozwój piersi, pojawienie się miesiączki oraz inne nieuniknione procesy są łatwiejsze do oswojenia, jeśli jest je z kim dzielić. Natomiast gdy dziecko dojrzewa wcześniej lub później w stosunku do rówieśników, może czuć się niezrozumiane, zagubione, pozbawione wsparcia. 

Wiek, w którym każda z nas rozpoczyna przemianę z dziecka w nastolatkę, ma poważny wpływ na to, jakimi stajemy się kobietami. Dojrzałość biologiczna i rozwój emocjonalny nie zawsze idą ze sobą w parze, stąd mogą pojawiać się problemy. Bywa, że od dziewczynek, które dojrzewają szybciej i wyglądają na starsze, wymaga się czegoś innego, niż od tych, które jeszcze nie zaczęły się zmieniać. Zainteresowanie płci przeciwnej lub jego brak, nakładane obowiązki, a także oczekiwania względem swojego ciała, również wpływają na psychikę i zmieniają postrzeganie pewnych rzeczy przez dorastające dziecko.

Sprawdź, o czym świadczy wiek, w którym zaczęłaś dojrzewać:

źródło:  www.kroliczekdoswiadczalny.pl

 

 

 

Fot. iStock/MartinDimitrow

1/2 Wczesne dojrzewanie

Jeśli byłaś dziewczynką, która wcześniej od rówieśniczek zaczęła dojrzewać, mogłaś nie być przygotowana na zmiany, jakie zaczęły nagle zachodzić w twoim ciele. Powodowało to i zawstydzenia, ale także ciekawość, bo nie umknęły one uwadze otoczenia. Mogłaś słyszeć kpiące komentarze z powodu zaokrąglającej się figury. Chłopcy interesowali się tobą bardziej, a koleżanki mogły unikać lub odwrotnie, traktować cię jak wyrocznię, osobę bardziej doświadczoną.  Traktowano cię czasem tak, jakbyś miała więcej, niż w rzeczywistości lat, więc otrzymywałaś inne obowiązki i oczekiwano większej odpowiedzialności za swoje czyny. Jeśli miałaś dobry kontakt z rodzicami, miałaś mocne oparcie w trudnym czasie. Jeśli nie, zapewne czuła się osamotniona, szczególnie że odstawałaś w fizycznym rozwoju od koleżanek. Byłaś bardziej narażona na uleganie pokusom, takim jak wczesna inicjacja seksualna, papierosy, alkohol, narkotyki.

Według statystyk, wczesne dojrzewanie u dziewczynek bez wsparcia, może prowadzić do przedwczesnego macierzyństwa, niższego wykształcenia czy zdobycia mniej satysfakcjonującej i gorzej płatnej pracy.

Fot. iStock/stock-eye

2/2 Późne dojrzewanie

Jeśli twoje koleżanki mogły już wymieniać się informacjami na temat pierwszej miesiączki czy rozmiaru stanika, a o tobie jakby biologia zapomniała, mogłaś czuć się nie na miejscu wśród „normalnych” koleżanek. Być może traktowano cię jak dziecko, nie zwracając uwagi na zmiany, jakie zachodziły w twojej głowie. Chłopcy mogli nie interesować się tobą, a ty zazdrościłaś koleżankom szczenięcego zainteresowania i zdobywania pierwszych doświadczeń w relacjach damsko-męskich. Zapewne czułaś się trochę odsunięta na bok i wolałaś czas spędzać bez szaleństw, co szczególnie doceniali twoi rodzice. Nie sprawiałaś specjalnych kłopotów, bo nie należałaś do kółka wzajemnej adoracji dziewczyn, które zaczęły dojrzewać i wpadły na różne, nie zawsze mądre pomysły, chcąc się poczuć jeszcze doroślej. Być może słyszałaś złośliwości na temat twojego ciała, co albo cię przybijało, więc wolałaś unikać towarzystwa rówieśniczek, albo zahartowało i nauczyło cię złośliwości oraz bronienia siebie.

Badania pokazują, że takie dziewczynki dłużej pozostawały dziecinne, ale też bardziej skupiały się na czytaniu i nauce. Nie odczuwałaś jeszcze burz hormonalnych, więc skupiałaś się na sobie. To mogło skutkować odczytaniem, rozwijaniem pasji, wyższym wykształceniem oraz zdobyciem w późniejszych latach bardziej satysfakcjonującej i lepiej płatnej pracy.