Mit 8: „Aby zasługiwać na miłość, muszę być przez cały czas szczęśliwym człowiekiem”

Dzieci uzależnionych rodziców straciły coś bardzo cennego – szczęśliwe dzieciństwo. Nie zaznały beztroski, radosnego szaleństwa, za to znają smutek, niepewność i wstyd. Starają się nadrobić to miną, hamują prawdziwe emocje, zapominając, że zarówno śmiech, jak i płacz leżą w ludzkiej naturze.

Zapamiętaj: Ludzie nie zawsze są szczęśliwi.

Mit 9: „Będziemy sobie zawsze bezgranicznie i bezwarunkowo ufać”

DDA mają ogromny problem z zaufaniem, tak często nadszarpywanym w dzieciństwie. Nie mogąc liczyć na bliskich, nauczyli się podejrzliwości w stosunku do innych.  W dorosłości oddają się drugiej osobie bezgranicznie, chcąc wyrównać deficyty. A to przecież złożony proces, który wymaga czasu.

Zapamiętaj: Zaufanie buduje się powoli.

Mit 10: „Wszystko będziemy robić razem – będziemy jak jedna osoba”

DDA mają wielki kłopot ze stawianiem i respektowaniem granic. Gubią się wśród norm i zasad, bo w dzieciństwie się nauczyli, że wszystko może bez ostrzeżenia ulec zmianie. Z tego powodu, by nie popełnić błędu, profilaktycznie starają się żyć życiem bliskiej osoby.

Zapamiętaj: Partnerzy spędzają czas po części razem, po części w samotności i po części z przyjaciółmi.

Mit 11: „Będziesz instynktownie spełniać wszystkie moje potrzeby, pragnienia i życzenia”

Dorosłe dzieci osób uzależnionych mają problem z jasną komunikacją, dialogiem. Nie otwierają się przed partnerem, oczekują natomiast, że on będzie czytał w ich myślach.

Zapamiętaj: Jeśli potrzeby, pragnienia i życzenia nie zostaną jasno wypowiedziane, są małe szanse na ich realizację.

Mit 12: „Jeśli nie będę przez cały czas panować nad sytuacją, nastąpi anarchia”

DDA obawiają się, że jeśli przestaną kontrolować wszystko wokół, sprawy przyjmą niewłaściwy obrót. Boją się utraty niezależności, dlatego nigdy nie proszą o pomoc. Starają się pokazać, że świetnie radzą sobie same.

Zapamiętaj: Każdy ma władzę nad swoim życiem i w razie potrzeby przejmuje kontrolę nad różnymi sytuacjami poprzez świadome decyzje i uzgodnienia.

Mit 13: „Jeśli będziemy się naprawdę kochali, na zawsze zostaniemy razem”

DDA nie potrafią odejść od partnera, nawet jeśli nie dzieje się w związku dobrze. Pozostają lojalni wobec drugiej osoby, bez względu na konsekwencje, czekając na szczęśliwe dni.

Zapamiętaj: Ludzie są razem lub rozstają się z wielu różnych powodów.

Mit 14: „Mój partner nigdy nie zaakceptuje mnie takiej, jaka jestem, nie otrzymam od niego wsparcia i zawsze będzie mnie krytykował”

Dzieci osób uzależnionych były często lekceważone, wyśmiewane, pozbawione poczucia bezpieczeństwa. Z tego powodu ukrywają to, co czują naprawdę, w obawie, że ukochany rozczarowany odejdzie lub zmieni swoje nastawienie. A bez dzielenia się uczuciami z drugą osobą trudno zbudować relację.

Zapamiętaj: W związku nie zawsze wszystko dobrze się układa, ale zawsze masz prawo do swoich odczuć.

źródło:  kobieta.onet.pl, www.dda.charaktery.eu,  ddainspiracje.pl

Stereotyp, że blondynki są głupie, nie jest prawdą, ujawniły to badania psychologiczne. Kobiety o jasnym kolorze włosów miewają nawet wyższe IQ niż pozostałe, choć – jak mówią naukowcy – różnica jest niewielka i nieistotna statystycznie.

Jest jednak jedna ważna rzecz, na którą zwraca uwagę autor badań dr Jay Zagorsky – stereotypy mogą mieć realne konsekwencje, takie jak: wpływ na zatrudnienie, awans, odbiór społeczny. Badania przeprowadzone na ponad 10 tysiącach Amerykanów pokazują, że nie powinno być żadnej dyskryminacji blondynek pod względem inteligencji. Ich przeciętne IQ wyniosło 103,2, podczas gdy kobiet z brązowymi włosami 102,7, rudymi 101,2 IQ, a czarnowłosych kobiet 100,5 IQ.

Dr Zagorsky uważa, że badania nie wskazują, że blondynki są mądrzejsze od innych, ale z całą pewnością nie można powiedzieć, że są głupsze. Wskazuje na jeszcze jedną rzecz: bardzo często używamy wyglądu do oceny osobowości i produktywności innych. To właśnie blondynki często traktowane są stereotypowo jako głupie lub niekompetentne. Ten stereotyp jest niestety wzmacniany w kulturze popularnej. Czas najwyższy się z nim rozprawić.

źródło: Psychoblog

Często powtarzamy powiedzenie, że nie ma wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki. Najczęściej pada to w kontekście zakończonych związków i czasu, w którym przychodzi nam leczyć złamane serce. Nie zawsze jednak rozstania przebiegają w toksycznej atmosferze pełnej zarzutów i niechęci, a czasem wręcz wzajemnej nienawiści.

W zależności od przyczyn rozstania i klasy byłych partnerów, scenariusz rozejścia się bywa różny. W wielu przypadkach partnerzy rozstają się w pokojowych okolicznościach, a nawet obiecują sobie życie w przyjaźni.

A im lepsze stosunki i piękniejsze wspomnienia, tym większa szansa, że ex partnerzy poczują tęsknotę za sobą i wpadnie im do głowy możliwość powrotu do wspólnego życia. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że to, co raz się nie udało, nie powinno się udać po raz drugi, a jednak w pewnych sytuacjach warto spróbować w tej sztuki.

Powrót do byłego faceta? Są 4 sytuacje, w których warto zaryzykować

1. Dojrzewanie do wspólnego bycia

Niekiedy partnerzy po rozstaniu dogadują się między sobą bardzo dobrze i nie unikają wspólnego towarzystwa. Jeśli w związku była prawdziwa miłość, ale para nie byłą na tyle dojrzała żeby wcześniej np. się porozumieć i zrezygnować z przejawów egoizmu, a teraz się to zmieniło, jest szansa na powtórne zejście.

2. Tęsknota za komfortem u boku partnera

Po pewnym czasie od rozstania ex partnerzy mogą stwierdzić, że nie są w stanie żyć bez siebie i brakuje im psychicznego komfortu, który sobie dawali, warto ponownie ułożyć pewne kwestie. Tym razem jest większa szansa, że nie popełnią oni tych samych błędów, które po raz  pierwszy zniszczyły związek.

3. Inna perspektywa

Jeśli kolejne związki nie dają tyle dobrego, ile dawał poprzedni związek, może pojawić się żal i tęsknota. Czas spędzony u boku kogoś innego pozwala docenić minione i zrozumieć, dlaczego wcześniej związek nie przetrwał.

4. Wyciągnęliście wnioski 

Gdy rozstanie miało miejsce z powodu grzeszków partnerów, takich jak na przykład zdrada, trudno wybaczyć przewinienie. Jednak wraz z upływem czasu podejście do tematu może się zmienić, a żal za popełnione błędy i szczera chęć ich naprawienia może prowadzić do podjęcia drugiej próby budowania związku.

Nie ma żadnej gwarancji, że taki powrót może się udać. Ale jeśli faktycznie oboje czujecie, że rozstanie było fatalnym błędem, niczym nie ryzykujecie. Zawsze warto walczyć o prawdziwą miłość.

źródło: krokdozdrowia.com